 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Met een optreden van Melle de Boer en een tekening van Stella de Kort
De tentoonstelling ... & ANDERE VERHALEN betekent een nieuwe stap in een neverending tourdie in 1998 van start ging met een één week durende presentatie in het Haags Filmhuis onder de titel & ANDERE NUTTIGE WENKEN VOOR HET HOUDEN VAN FILMS en die recentelijk vervolgd werd met de expositie BRINGING IT ALL BACK HOME (2015/2016) en de theatrale lezing WAT HEEFT HET WOORD DAT HET BEELD NIET HEEFT EN ANDERSOM (2017). Het is een tentoonstelling als een boek dat je in één adem uitleest. En dan gelijk nog eens. En dat terwijl soms het boek gesloten blijft of de tekst is doorgekrast. Een scenario voor een onzichtbare film; een partituur voor geluidloze muziek; a dancer with bruised knees. Een harmonieuze dan wel bekvechtende symbiose of rangschikking (samenraapsel?) van ouder werk, recent werk, toe-eigeningen en objets trouvés die in haar totaliteit een nieuw werk oplevert dat na de ontmanteling niet meer als zodanig zal bestaan, maar toch aan vergetelheid zal weten te ontkomen. Een tijdelijk monument. Zeker geen retrospectieve. En absoluut ongeschikt voor Maarten van Rossem.
Zoals BRINGING IT ALL BACK HOME archiefstellingen liet zien vol van verzamelingen, vervalsingen en kintsugi, zo lijkt het bij Ruimtevaart een briefing room van een grootstedelijk politiebureau met al dat in beslag genomen bewijsmateriaal en al die aan de muur geprikte notities en foto's. Tegelijk is de ruimte ook een plaats delict zonder delict, iets dat heel wel mogelijk is, zoals er -wat wij weten van Flannery O'Connor- ook een Church of Christ without Christ bestaat. Verscheidene getuigen zijn al gehoord, waaronder Eric Gill, Simon van het Reve en Romy Schneider. Vele zullen nog volgen, maar die lopen nu nog periferisch zoekend rond in buitenwijken zoals Rijswijk (Melle de Boer: BALLADE VAN HOLLIS BROWN) en Ommoord (de film DOMWEG GELUKKIG).
Een briesje doet ritselend bladzijden omslaan. 'Wij willen weten,’ klinkt het fluisterend. Maar wat? Wat het was dat Bernadette Soubirous zag? En de jonge Lenin? Of dat het waar is dat Jezus en Mohammed een afdruk in de aarde achterlieten op de plek waarvandaan zij ten hemel voeren? Echter: 'veel weten kan altyt niet vordren zomtyts schaden,' als we tenminste Joost van den Vondel mogen geloven.
Alan Smithee
18 september (m.m.v. Melle de Boer) tot en met 4 oktober 2020.
Vrijdag tot en met zondag van 14 tot 18 uur.
25 september (Hoogtij) ook van 19 tot 23 uur.
Albert Wulffers (m.u.v. 20 september) steeds aanwezig.
3 en 4 oktober 20.30 uur filmvoorstelling DOMWEG GELUKKIG/SIMPLY HAPPY (Péter Forgács & Albert Wulffers, 1994); entree €5.
Voor 18 september (14, 15, 16 of 17 uur) en de filmvoorstellingen is reserveren verplicht: jcldebruin@gmail.com; vol=vol.
Met dank aan Stroom Den Haag
De laatste twee weken van mei hebben Hanna de Haan en Rik Buter gewerkt aan een grote houtskooltekening in de Helena. Tijdens de virtuele editie van Hoogtij #61 is het werk gepresenteerd.
Zaterdag 27 juni en zondag 28 juni is de tekening te zien van 14.00 - 18.00 uur in aanwezigheid van de kunstenaars.
Corona
De benedenruimte van de Helena is vrij groot, de 1,5 m afstand is dan ook goed te handhaven. Mocht dit niet het geval zijn dan wordt dit bij de deur kenbaar gemaakt.
http://www.rikbuter.nl
https://hannadehaan.nl
The Ongoing Conversation #7 is the seventh edition of the long term collaboration between the Master Artistic Research (MAR) of the Royal Academy of Art The Hague and 1646.
The team and students have been working towards a final outcome together, to ultimately celebrate the diversity of unrelated practices that the MAR and its students have to offer.
As an ongoing conversation,1646 believes that artworks develop over the course of a build up, working shoulder to shoulder with the space and the artist. Therefore, this year, we’re also collaborating with Page Not Found and Ruimtevaart, so the exhibition will be on view at three different locations. Aside from being a great opportunity to join forces with our neighboring initiatives, The Ongoing Conversation #7 truly accommodates these divergent practices to flourish on site.
The exhibition will be on view in the physical space of the locations, but we want everybody to enjoy the exhibition whilst also staying safe and caring for one another. Therefore, visitors are required to RSVP for a specific time slot.
- Click HERE
-'Select a date' TICKETS ARE FREE
- Select time slot for your visit
- Enjoy the exhibition!
FOR SAFETY AND CARE, RSVP REQUIRED
PARTICIPATING ARTISTS:
Mazen Alashkar
Esther Arribas Rovira
Leonie Brandner
Georgie Brinkman
Serene Hui
Lena Longefay
Giath Taha
Juliana Martinez Hernandez
Daphne Monastirioti
Leos
A short film by Henk Hubenet
Hoogtij #61 online edition
friday 29 May 2020 from 7 pm
For a lot of people these are trying times. The short film Henk Hubenet made has no direct connection with this period. But the fact this film was made during this time certainly has significance. Exactly three minutes of uncertainty.
www.hoogtij.net/galerie/ruimtevaart
vimeo.com/417139773
Vanaf zaterdag 16 mei zijn Rik en Hanna van buitenaf aan het werk te zien op de begane grond van de Helena, op uitnodiging van stichting Ruimtevaart, Helena van Doeverenplantsoen 3, 2512 ZB Den Haag. Met Hoogtij #61, de online editie, is het virtuele eindresultaat te zien.
"When you make your unconscious conscious, it will direct you and you will call it fate" Carl Jung
Onder de titel In Stercore zijn we in maart een samenwerking begonnen in de ruimte van Quartair in Den Haag. Dit resulteerde in vier grote ruimte vullende houtskooltekeningen, waarvan de grootste met het formaat van 5,5 bij 4 meter.
In Stercore is een uitdrukking die overeenkomt met onze manier van werken. We tekenen zonder vooropgezet plan en reageren op dat wat er ontstaat. Het samen werken aan een tekening maakt het onmogelijk vast te houden aan eigen ideeën of gewoonten. Het overlappen, uitvegen of verdergaan op elkaars werk dwingt ons steeds weer nieuwe beslissingen te maken en afstand te doen van vertrouwde keuzes. Juist in stercore, in de ruis, het vuil, het onverwachte en onbedachte zit de kracht die ertoe leid om tot nieuw beeld te komen.
In plaats van het uitwerken van een concept of werken naar een af eindresultaat, benaderen we het tekenen als een constant zoeken naar oplossingen en het oplossen van problemen (dat wat onverwacht op het papier verschijnt). Tijdens het tekenen zijn er geen concepten of gedachten, we reageren op dat wat we zien en hebben daarbij eenzelfde snelheid en directheid. Datzelfde tekenritme maakt dat onze handschriften een evenwichtige dialoog met elkaar aangaan, waarbij ze op sommige plekken in elkaar opgaan en niet meer als individuele stijl te herkennen is.
Nu willen we dit project in de Helena een vervolg geven. Er is weer een muur en we beginnen opnieuw zonder plan. Maar wat anders is is de werkelijkheid van het virus waarin we inmiddels zijn beland. Heeft dit invloed op dat wat we maken; haalt dit andere beelden naar boven en kunnen we op eenzelfde manier en concentratie tekenen? We sluiten ons graag weer zo’n twee weken op, nu in de Helena, om te ontdekken wat dit gaat brengen.
www.hoogtij.net/galerie/de-helena
op vrijdag 28 februari 2020 van 19 - 22 uur
De expositie is tevens te bezoeken op zaterdag 29 februari en zondag 1 maart van 13 - 17 uur, met Hoogtij #60 op vrijdag 6 maart van
19 - 23 uur, zaterdag 7 en zondag 8 maart van 13 - 17 uur en op zaterdag 14 en zondag 15 maart van 13 - 17 uur.
Kunst is persoonlijk en voegt zich op eigen voorwaarden naar het discours. In mijn geval uit zich dat door gebruik te maken van dingen die ik meemaak, poëzie die ik lees en ideeën die naar aanleiding daarvan ontstaan. Ik heb een fors archief aan dagboekteksten, schetsen, aquarellen en foto's die ik gebruik als basis voor nieuw werk. Daarnaast komen regelmatigherinneringen op die ik probeer te beschrijven. Het vormt een netwerk van fragmenten die ik probeer samen te voegen door er zin aan te geven in nieuw werk.
De afgelopen jaren stelde ik mezelf de vraag hoe ik ervaringen die ik had zou kunnen weergeven in beelden met gebruikmaking van de teksten die dergelijke ervaringen beschrijven. Een tekst,zeker een geschreven tekst,vormt ook een beeld. Een geschreven dagboek-tekst is als een minimalistische tekening. Als ik die combineer met verfstreken wordt het al meer een verhaal en met een achtergrond die de atmosfeer van de ervaring weergeeft,krijgt het verhaal meer kleur. Zo verder experimenterend met de verschillende elementen ontstaat een werkwijze die voor mij totaal nieuwe beelden oplevert.
Tekstelementen en schilderbewegingen werken samen in het verbinden van de scherven uit mijn verleden met het heden.Die samengestelde scherven vormen een gefragmenteerde reflectie van de wereld waarin ik mij beweeg en tegelijkertijd tonen zij een portret van wie ik ben. Zo probeer ook ik een antwoord te geven op de vragen “waar kom ik vandaan, wie ben ik en waar ga ik naar toe?”.
Kees Koomen
www.keeskoomen.nl
Donderdag 19 december 2019
Zaal open om 20:00 uur, aanvang voorstelling 20:30 uur
Entree € 5,00 (alleen contant, pinnen is niet mogelijk, ook niet aan de bar)
In de tijd die voorafging aan de inmiddels alweer hopeloos achterhaalde videocassettes voor huiselijk gebruik was het schering en inslag om onder de noemer CONDENSED FEATURES uittreksels van bioscoopfilms op smalfilmformaat op de markt te brengen. Zo kon in de familiekring nog keer op keer worden nagenoten van een tot tussen 5% en 50% van de oorspronkelijke lengte ingekorte avondvullende rolprent, een praktijk waar geen enkel genre zich aan wist te onttrekken, zoals blijkt uit dit door Super B samengestelde programma waarin negen films voorbijtrekken binnen een tijdsbestek dat gewoonlijk slechts volstaat voor één enkele.
Wat valt er deze avond te beleven? Een latere prinses schittert in een western die zo intelligent is dat McCarthy en de zijnen er destijds een on-Amerikaanse activiteit in zagen. De vrouw van Archie Bunker die ziet hoe meisjes bij bosjes in katzwijm vallen voor hun idool, wat echter niet kan voorkomen dat deze would-be-lookalike in militaire dienst moet. De wereld bindt de strijd aan met 4.000.000 kilo vleesgeworden horror. Een vorstin met een door veelvuldig baden in ezelinnenmelk gekrompen neusje wordt vertolkt door een actrice die pas in haar sterfscène weet te overtuigen. Een sprookje dat al veel langer dan duizend-en-een-nacht ondenkbaar lijkt. Een thriller waarvan de titel beter niet hardop kan worden uitgesproken; ssisssssen heeft de voorkeur. Een film voor volwassenen waarin een 007-kloon de dames niet van zich af kan of wil houden. Een achtervolging met een trein en een auto die zo schrikaanjagend is dat menig bioscoopbezoeker de handen voor de ogen slaat bij deze “niftiest chase sequence since silent films”. En niet te vergeten Lorelei Lee uit Little Rock die met haar vriendin Parijs onveilig maakt en met arglistige onschuld bezingt wat voor een meisje nog sexier is dan een man. Kortom: ”Everything about this film programme is a WOW.”
Wie meent te weten welke negen films hier bedoeld zijn, die moet zeker niet verzuimen CONDENSED FEATURES bij te wonen, want die filmkenners kunnen mooie prijzen winnen tijdens een quiz waarmee de voorstelling wordt opgeluisterd.
Albert Wulffers
Opening op vrijdag 22 november 2019 van 19 - 22 uur.
De expositie is tevens te bezoeken met Hoogtij #58 op vrijdag 29 november van 19 - 23 uur, op zaterdag 30 november en zondag 1 december van 13 - 17 uur en op vrijdag 6, zaterdag 7 en zondag 8 december van 13 - 17 uur.
Geschokt en ontdaan door het plotseling overlijden van vriendin en mede exposant Marion van Rooij.
Wij hopen het eigenzinnige, kenmerkende werk van Marion te kunnen tonen.
Nies, Pim, Jan en stichting Ruimtevaart
1973. Dat klinkt als de titel van een toekomstroman uit de jaren ’40 of ’50. Die toekomst zijn we inmiddels ver voorbij en alles is mooier en erger geworden.
Pim Piët, Nies Vooijs, Jan de Weerd en Marion van Rooij, alle vier van die jaargang van de Haagse Vrije Academie, staan inmiddels ieder met beide benen in het heden. Ze blikken niet samen sentimenteel terug naar 1973 in deze tentoonstelling in Ruimtevaart. Geen van vieren hebben ze de artistieke aanleg voor nostalgie. Maar de Vrije Academie, ooit een broeinest van artistieke vrijheid aan de De Gheijnstraat, heeft hen wel alle vier gevormd. Veel meer dan in de ivoren toren van de toenmalige Koninklijke Academie werd in de Vrije Academie de weerbarstige hartenklop van de veranderende samenleving gevoeld. De vier kunstenaars gingen na de Vrije Academie ieder hun eigen weg maar ze kwamen en komen elkaar nog regelmatig tegen in het Haagse. Van gelijkgestemd werk is echter geen sprake en dat maakt deze tentoonstelling tot een enorme uitdaging.
Pim Piët is een kunstenaar van het maken en doorbreken van ordening en ritme. Woorden en hun letters, gedempte kleuren, vormen en lijnen die een abstract geometrische oorsprong verraden, zoeken een verbinding met poëzie, geluid en stilte.
Nies Vooijs schildert beelden die je het idee kunnen geven dat ze er altijd al geweest waren. Haar schilderijen komen je misschien vaag bekend voor, al heb je ze nooit eerder gezien. Ze komen voort uit een schilderkunstige intuïtie, waarbij de schilderijen zichzelf als vanzelfsprekend gevormd lijken te hebben.
Jan de Weerd maakt verzamelingen uit onze wereld van overtolligheid. Objecten met eenzelfde functie groeperen zich onder zijn handen tot een eigen compositie met een eigen karakter. Je kunt ze zien als commentaar op de wereld waaruit ze voortkomen, maar ook puur als esthetische collecties.
Misschien is die esthetiek van vorm en inhoud datgene wat deze kunstenaars het meeste bindt. Kleur, vorm, compositie, inhoud en ritme vormen een stevige fundatie van hun werk. Marion van Rooij besteedt daar zelfs zoveel kritische aandacht aan dat ze haar werk alleen bij uitzondering aan de openbaarheid prijsgeeft.
Voor alle vier geldt dat hun nieuwe werk, hoe fris het er ook uitziet, gevoed wordt door een lange ervaring.
Bertus Pieters
Nies Vooijs: niesvooijs.nl
Jan de Weerd: www.haagsekunstenaars.nl/cv/67
Pim Piët: pmptwork.com
Met deze expositie komen we terug op een eerder Rendez-Vous uit 1982 dat werd gehouden in Kraakgalerie Wattjes, de voormalige Trompgarage in de Trompstraat, Den Haag. De deelnemende kunstenaars van toen waren Gerrit Wattjes, Willem Marijs en Henk Hubenet.
Philip Peters in het Vaderland van juli 1982:
‘Den Haag wordt steeds rijker aan kunstenaarsinitiatieven en dat is een goede zaak. Er zijn in deze stad niet zoveel officiële kanalen waar kunstenaars terecht kunnen met hun spullen en dat zet aan tot zelfhulp. Bovendien ademen de ruimten waarin dit soort activiteiten zich afspelen gewoonlijk een informele atmosfeer waardoor het werk dat getoond wordt op een heel andere wijze aan de orde wordt gesteld dan in bijvoorbeeld een museum het geval zou zijn. Dat kan soms voordelen hebben’.
Eigenlijk een voorbode van hetgeen wat nog zou komen. In 1991 was een deel van dit gezelschap betrokken bij de kraak van de school aan de Louise de Colignystraat in het Bezuidenhout, waar Stichting Ruimtevaart gesticht werd.
Aan de basis van beide exposities ligt de vriendschappelijke relatie tussen de deelnemende kunstenaars die is ontstaan tijdens hun opleiding aan de KABK in Den Haag en tot op de huidige dag wordt bevestigd met diverse activiteiten en een maandelijkse bijeenkomst op diverse plekken.
Elke deelnemer toont meerdere werken uit verschillende perioden en laat daarmee zien welke artistieke ontwikkeling hij de afgelopen 37 jaar heeft doorgemaakt. Het getoonde werk is daardoor zeer divers, er is geen sprake van een onderlinge stijl of stroming.
Met deze expositie komen we terug op een eerder Rendez-Vous uit 1982 dat werd gehouden in Kraakgalerie Wattjes, de voormalige Trompgarage in de Trompstraat, Den Haag. De deelnemende kunstenaars van toen waren Gerrit Wattjes, Willem Marijs en Henk Hubenet.
Philip Peters in het Vaderland van juli 1982:
‘Den Haag wordt steeds rijker aan kunstenaarsinitiatieven en dat is een goede zaak. Er zijn in deze stad niet zoveel officiële kanalen waar kunstenaars terecht kunnen met hun spullen en dat zet aan tot zelfhulp. Bovendien ademen de ruimten waarin dit soort activiteiten zich afspelen gewoonlijk een informele atmosfeer waardoor het werk dat getoond wordt op een heel andere wijze aan de orde wordt gesteld dan in bijvoorbeeld een museum het geval zou zijn. Dat kan soms voordelen hebben’.
Eigenlijk een voorbode van hetgeen wat nog zou komen. In 1991 was een deel van dit gezelschap betrokken bij de kraak van de school aan de Louise de Colignystraat in het Bezuidenhout, waar Stichting Ruimtevaart gesticht werd.
Aan de basis van beide exposities ligt de vriendschappelijke relatie tussen de deelnemende kunstenaars die is ontstaan tijdens hun opleiding aan de KABK in Den Haag en tot op de huidige dag wordt bevestigd met diverse activiteiten en een maandelijkse bijeenkomst op diverse plekken.
Elke deelnemer toont meerdere werken uit verschillende perioden en laat daarmee zien welke artistieke ontwikkeling hij de afgelopen 37 jaar heeft doorgemaakt. Het getoonde werk is daardoor zeer divers, er is geen sprake van een onderlinge stijl of stroming.
Met dank aan Stroom Den Haag
De opening vind plaats met Hoogtij #58 op vrijdag 27 september 2019 van 19 - 23 uur en is daarna nog te bezichtigen op zaterdag 28 en zondag 29 september én zaterdag 5 en zondag 6 oktober van 13 - 17 uur
Om 20 uur wordt de expositie net als destijds in 1982 geopend met muziek van en door Gilius van Bergeijk.
Met deze expositie komen we terug op een eerder Rendez-Vous uit 1982 dat werd gehouden in Kraakgalerie Wattjes, de voormalige Trompgarage in de Trompstraat, Den Haag. De deelnemende kunstenaars van toen waren Gerrit Wattjes, Willem Marijs en Henk Hubenet.
Philip Peters in het Vaderland van juli 1982:
‘Den Haag wordt steeds rijker aan kunstenaarsinitiatieven en dat is een goede zaak. Er zijn in deze stad niet zoveel officiële kanalen waar kunstenaars terecht kunnen met hun spullen en dat zet aan tot zelfhulp. Bovendien ademen de ruimten waarin dit soort activiteiten zich afspelen gewoonlijk een informele atmosfeer waardoor het werk dat getoond wordt op een heel andere wijze aan de orde wordt gesteld dan in bijvoorbeeld een museum het geval zou zijn. Dat kan soms voordelen hebben’.
Eigenlijk een voorbode van hetgeen wat nog zou komen. In 1991 was een deel van dit gezelschap betrokken bij de kraak van de school aan de Louise de Colignystraat in het Bezuidenhout, waar Stichting Ruimtevaart gesticht werd.
Aan de basis van beide exposities ligt de vriendschappelijke relatie tussen de deelnemende kunstenaars die is ontstaan tijdens hun opleiding aan de KABK in Den Haag en tot op de huidige dag wordt bevestigd met diverse activiteiten en een maandelijkse bijeenkomst op diverse plekken.
Elke deelnemer toont meerdere werken uit verschillende perioden en laat daarmee zien welke artistieke ontwikkeling hij de afgelopen 37 jaar heeft doorgemaakt. Het getoonde werk is daardoor zeer divers, er is geen sprake van een onderlinge stijl of stroming.
Met dank aan Stroom Den Haag
ArtNomaden XL exposeert groots in ‘De Helena’, een broedplaats in het centrum van Den Haag. In dit voormalige schoolgebouw zijn momenteel kunstenaarsinitiatief Billytown en kunstenaarsinitiatief Ruimtevaart gevestigd. Beide kunstenaarsinitiatieven runnen een galerieruimte op de begane grond, op de etages erboven bevinden zich tientallen ateliers. ARTNOMADEN exposeert op uitnodiging van Ruimtevaart in de centrale hal van De Helena, een ruimte van 400 m2.
Op Vrijdag 27 september om 20:00 uur opent de tentoonstelling van ARTNOMADEN Kunst Community, "ARTNOMADEN XL"
U bent van harte uitgenodigd om hierbij aanwezig te zijn!
Tijdens de opening op Vrijdag 27 September presenteert de Belgische kunstenaar Michel Vaerewijck zijn performance: “(we need larger) Antennae”.
Radio installations & transmission performances
“With analogue EM generators and (large) antennas I stimulate the Electromagnetic field, creating soft waves that carry Morse code or Baudot telex messages into the universe. Therefore I collect very intimate testimonies or confessions as proof of our fragile humanity and cast them into the universe with the speed of light. Your bequeathed messages leave earth, and caress the moon after 1,2 seconds, pass by Mars after 12 minutes and leave the solar system after 5 hours. Like throwing little pebbles in a pond, creating waves that travel far beyond the horizon of humanity.”
Michel Vaerewijck
Tijdens ARTNOMADEN XL zal onder meer werk te zien zijn van dindi., Lidy Jacobs, Birgitta Sundström Jansdotter, Sanne Maes, riëlle beekmans, Kunstenaarsduo Van de Camp en Heesterbeek, Michel Vaerewijck, Wietse Eeken, Wilma Kun, Joël Bonk, Petra Werlich en Vittorio Roerade.
ARTNOMADEN is een kunst community waarbij de groep aangesloten kunstenaars hun krachten bundelen en daarnaast overtuigend onafhankelijk blijven als kunstenaar. Het doel is om een gelaagde tentoonstelling samen te stellen van een groep zielsverwanten kunstenaars met werk dat prikkelt en de kijker even wegtrekt uit de vluchtige tijdsgeest van nu.
Aangesloten kunstenaars van de Community:
dindi. (Fotografie_NL), Birgitta Sundström Jansdotter (Schilderijen SWEDEN_NL), Ludmilla van der Spoel (Keramiek_NL), Joël Bonk (Mixed Media_NL), Henrique van Putten (Mixed Media_NL), Vittorio Roerade (Bronzen_NL), Sanne Maes (VideoArt_NL), Riëlle Beekmans (Klei NL), Kunstenaarsduo Van de Camp en Heesterbeek (Fotografie_NL), Petra Werlich (Schilderijen_NL), Rem van den Bosch (Fotografie_NL), Michel Vaerewijck (Fotografie_BELGIUM), Wietse Eeken (Sculpturen_NL), Astrid van Rijn (Koolstof_NL), Wilma Kun (Sculpturen BRASIL_ITALY_NL), Lidy Jacobs (Mixed Media & Clay Sculptures_NL)
Donderdag 27 juni 2019
Zaal open om 20:00 uur, aanvang voorstelling 20:30 uur
Entree € 5,00 (alleen contant, pinnen is niet mogelijk, ook niet aan de bar)
Hoe is het mogelijk dat een gebadpakte jongejuffrouw haar breed glimlachende hoofd los in de hand neemt en hoe kan het dat een tamelijk corpulente heer achter een boom verdwijnt om er als uiterst elegante dame weer achter vandaan te komen? Welke vijf geboden hebben ouders in de wind geslagen van wie de gebitjes van hun kinderen nog het meest lijken op roestige fietsenrekken waardoor dat grut nooit zo spontaan zal kunnen lachen als voornoemde zonaanbidster? Wat is de beste manier om thuis een zelfgebakken hazelnoottaart of ander lekkers in te vriezen en wat zijn de desastreuze gevolgen van dagelijks een ‘strammer Max’ voor de kransslagader?
Om deze en andere min of meer prangende kwesties te beantwoorden dook Super B nogmaals in het eigen filmarchief voor de samenstelling van een tweede editie van het programma HOE WERKT DAT en dat leverde een tiental films op van Britse, Duitse, Franse en Nederlandse makelij, pakweg daterend van de jaren veertig tot en met zeventig van de vorige eeuw.
Wat komt verder zoal nog aan de orde? Met behulp van aanstekelijke schaalmodellen wordt uitgelegd hoe vliegtuigen nu eigenlijk vliegen en heldere grafieken worden ingezet om te laten zien hoe in de voormalige DDR de afkalving van de Oostzeekust werd bestreden. Uitgebreid wordt stilgestaan bij wat iemand maar zou willen weten over de menselijke voortplanting (maar waar hij of zij nooit naar durfde vragen), maar ook bij de eventuele zegeningen van lopendebandwerk en bij (wat wellicht niemand wil weten) hoe het runderen vergaat die op bezoek gaan bij hun pedicure.
Of iedereen even reikhalzend uitkijkt naar een filmisch exposé over de werking van de hoogoven, is de vraag, maar de aan dit onderwerp gewijde slotfilm van HOE WERKT DAT getuigt van een dermate fabuleuze tekenvaardigheid waardoor dit cinematografische hoogstandje het predicaat ‘besonders wertvoll‘ meer dan verdient.
Albert Wulffers
Met dank aan de gemeente Den Haag
P.S. - Performance Site presents an international program
The 25th of June to the 7th of July, with a residence, movie room, lecture and a Live performance event.
Project ID is where international performance-artist investigate and
present 'Identity and Globalisation'.
It is a temporary creative community where young and established artists are in dialogue with public, by developing and presenting live performances. Performativity as a language calls for continuous transformation and functions as a form of social action, while contemporary performance art as a logical art form shapes, communicates, confirms and honours the value of differing life stories in multiple contexts.
P.S. creates space for reflection and debate with artist Talks and lectures on the topic 'identity in a globalised society'.
P.S. collaborates with VestAndPage and Marilyn Ansem in the residency program.
P.S. collaborates with VestAndPage, LADA Live Art UK and Ruimtevaart on a Study Movie Room with internationally renowned artists: Marina Abramović (Serbia / USA), Yoko Ono (Nutopia), STELARC (Cyprus / Australia), CASSILS (Canada / USA), Marcel.Lí Antúnez Roca (Spain), Ron Athey (USA), Franko B (UK / Italy) , Wafaa Bilal (Iraq / USA), Rocío Boliver (Mexico), Bob Flanagan (USA), Regina José Galindo (Guatemala), Jamie Lewis Hadley (UK), Nicola Hunter and Ernst Fischer (UK / Germany), Oleg Kulik (Russia), Guillermo Gómez-Peña (Mexico / USA), Norbert Klassen (Germany), Martin O'Brien (UK), Petr Pavlensky (Russia), Marilyn Arsem (USA), VestAndPage (Germany / Italy)
For more information www.performancesite.nl
Installatie
Opening met Hoogtij #57 op vrijdag 24 mei 2019 van 19 - 23 uur.
De expositie is tevens te bezoeken in de weekenden van zaterdag 25 mei / zondag 26 mei en zaterdag 1 juni / zondag 2 juni van 13 - 17 uur.
De achterwand van het schilderij is een geheel van lichtend gas, waar ribbelingen uit vormloosheid en lichtdruppels tot een lichaam stollen, waarop autopsie wordt uitgevoerd; het spieraam verwordt tot skelet en verf tot bloed. Het vlees schijnt door de transparante huid heen, waarbij het innerlijk vlies de drager van het beeld is. De werkelijkheid is beelding in het vlees. De wereld van objecten en begrippen is omvliest. Het lichaam zelf is beeld en ontvouwt zich uiteindelijk in lichtschitteringen.
Een kleine tentoonstelling van Ans van Soest.
Tijdens Hoogtij een audiovisueel programma.
www.machielvansoest.nl
Zondag 14 april 2019
Zaal open om 14.30 uur, aanvang 15.00 uur
Entree € 5,00 (alleen contant geld, pinnen is niet mogelijk)
In de presentatie in Ruimtevaart zal Paddings ruimte opera Laika met als belangrijke personages Yuri Gagarin en het moedige teefje Laika zeker ook aan de orde komen. De presentatie zal echter vooral gaan over theatrale aspecten van muziek.
Zodra er uitvoerders aan te pas komen, wordt muziek theater. Dat theater kan op hele verschillende wijzen worden vormgegeven. Het kan op allerlei manieren in de noten van een partituur bewust worden gecomponeerd maar kan ook zomaar ontstaan door de wijze waarop musici een werk interpreteren. Een muziekstuk dat als een uiterst abstracte constructie of als een streng concept is bedacht kan plotsklaps hilarisch blijken te zijn. Ook de samenwerking met andere disciplines als dans en video veranderen de manier waarop muziek wordt geïnterpreteerd. Dat levert kansen op maar kan muziek ook behoorlijk in de weg zitten. Aan de hand van diverse video en geluidsfragmenten bespreekt Padding zijn samenwerkingen en ervaringen met musici en kunstenaars uit andere disciplines en de processen waarin zijn composities tot stand komen.
Martijn Padding (Amsterdam, 1956) studeerde compositie bij Louis Andriessen en muziekwetenschappen aan de Universiteit van Utrecht. Thans is hij docent en hoofd van de compositieafdeling van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.
Padding heeft een fascinatie voor helderheid en tegenstellingen tussen het logische en het onlogische. In zijn werk zoekt hij de listigheid in plaats van het grote gebaar.Hoewel zijn stukken vaak een muzikaal technisch uitgangspunt hebben, is in toenemende mate een theatraal element in zijn werk aanwezig. In zijn recente werk staan zijn kenmerkende hoekigheid en kernachtige harmonisch gestructureerde taal minder op de voorgrond.
Padding’s oeuvre reikt van werken voor een solo-instrument tot grootschalige composities voor orkest en muziektheater. Zijn compositorische esthetiek sluit elke hiërarchische relatie binnen de muziek uit, bijvoorbeeld tussen modernistische en experimentele elementen, invloeden uit de populaire cultuur en in de geschiedenis gewortelde doctrines.
Paddings composities worden door vele vooraanstaande ensembles, solisten en orkesten wereldwijd uitgevoerd. In 2014 ging de opera Laika gecomponeerd op verzoek van Pierre Audi op een libretto van P.F. Thomése en in regie van kunstenaar Aernout Mik in première tijdens het Holland Festival. In 2015 schreef hij het afscheidswerk ‘Ick seg adieu’ in opdracht van het Koninklijk Concertgebouworkest bij het vertrek van Mariss Jansons. In 2016 klonk voor het eerst Huil van de Wolff, een interactieve geluidsinstallatie als eerbetoon aan Jan Wolff, drijvende kracht achter het Nederlandse muziekleven. Deze installatie klinkt maandelijks op de 22ste van iedere maand tot het einde der tijden.
Tevens maakte Padding jarenlang radiodocumentaires en was hij geruime tijd pianist begeleider van de gezelschappen moderne dans geleid door Krisztina de Châtel en Beppie Blankert.
In 2009 won Martijn Padding de Unesco prijs (international rostrum of composers) met zijn First Harmonium Concerto geschreven voor Dirk Luimes en orkest de Ereprijs. In 2011 ontving hij de Edison Klassiek voor de Asko|Schönberg cd opname van zijn ‘Three Concerti’ en in 2016 de Johan Wagenaar prijs voor zijn gehele oeuvre. Onlangs voltooide hij Softly Bouncing voor het Concertgebouw Orkest en thans werkt hij aan een nieuwe compositie voor het Rotterdams Filharmonisch Orkest en is een nieuwe theatervoorstelling met de schrijver P.F. Thomese in voorbereiding.
www.martijnpadding.nl
Vorige muzieklezingen bij Ruimtevaart:
Reza Namavar: Groene wiskunde
Gilius van Bergeijk: Musica Derivata
Huib Emmer: Project Distant Star
Cornelis de Bondt: De Techniek van de Schoonheid
Werner Herbers: Robert Graettinger, I live above the timberline
Gert-Jan Blom: Raymond Scott's Electronic Dream Factory
Cristiano Melli: Love is Glue-Gluten: Stockhausen and Licht
Elan Sicroff: Thomas de Hartmann
Gilius van Bergeijk: Thelonious Sphere Monk
Gilius van Bergeijk: Muziek en electriciteit
Gilius van Bergeijk: Musica Povera
Met dank aan de Gemeente Den Haag
Donderdag 28 maart 2019
Zaal open om 20:00 uur, aanvang voorstelling 20:30 uur
Entree € 5,00 (alleen contant, pinnen is niet mogelijk, ook niet aan de bar)
In de volksmond heet het dat wij een film gezien hebben, maar zou het niet juister zijn daar èn gehoord aan toe te voegen? Al in de tijd van de zwijgende film werden de beelden opgeluisterd met de al dan niet anekdotische klanken van orkesten of organisten. Naast die levende muziek verscheen er soms een explicateur ten tonele, zoals de fameuze Louis Hartlooper, wiens naam voortleeft in een naar hem vernoemd Utrechts theater. En met de opkomst van de geluidsfilm werd het oor echt een onafscheidelijke kameraad van het oog.
Een trein, het voertuig waarmee de filmgeschiedenis een aanvang nam, denderde sindsdien ook hoorbaar over de rails. Tussentitels of het moeten kunnen liplezen raakten in de bioscopen in onbruik, omdat de acteurs voortaan waren te verstaan. En Zarah Leander stond niet langer alleen maar zichtbaar te schitteren op het witte doek, want er kon nu ook met volle teugen genoten worden van haar stem.
Nu eens is er bij een film sprake van direct geluid, dan weer wordt geput uit archieven boordevol geluiden zoals 'blaffende poedel op zondag bij schemering in een stadspark'. Vanzelfsprekend wordt met weemoed teruggedacht aan de zo goed als in vergetelheid geraakte Geräuschmacher. Zo'n tovenaar wist met zijn vingers en een bakje pudding een tocht door het moeras na te bootsen, terwijl hij het met een stalen plaat liet onweren, waarbij een tonnetje vol gedroogde erwten het kon laten miezeren dan wel stortregenen.
Tijdens het programma GERÄUSCH zal Super B als zijnde een oprechte doe-het-zelfhoorspelclub filmmateriaal uit eigen bezit van geluid voorzien. Die levende soundtrack wordt professioneel begeleid door Andor Horvath op contrabas. Daarnaast zal worden stilgestaan bij het verschijnsel educatieve onderwijsfilm, een strook gevuld met dia's die één voor één de revue passeren en die deskundig live worden toegelicht door een leerkracht die alle wijsheid ontleent aan het bijgeleverde tekstboek. Meis Vranken, bekend om haar mooie herrie, zal optreden als explicateur bij een zwijgende film; zij laat zich daarbij inspireren door een Japanse curiositeit, die inhoudt dat er daar bioscopen zijn waar mensen niet zozeer heen gaan voor de film, maar vooral om zich te laten vermaken door exorbitante exegeten.
Albert Wulffers
Met dank aan de gemeente Den Haag
Vrijdag 29 maart 2019
Zaal open om 20 uur, aanvang concert 20:30 uur
Entree € 10,00
(alleen contant geld, pinnen is niet mogelijk, ook niet aan de bar)
The Intercontinentals:
Matthew Mitchell — Guitar/synth (New Zealand)
Zane Massey — Tenor Saxophone (USA)
Wim Kegel — Drums (NL)
Andor Horvath — Bass (Hungary)
Zane Massey and Matthew Mitchell were first brought together in mid 2016 by mutual friend and collaborator, Hungarian bassist Andor Horvath, and a musical rapport was immediately obvious to the three. The trio was soon joined by one of Holland's finest modern jazz drummers Wim Kegel who assimilated into the music immediately. With a repertoire of original material composed for the band by Mitchell, the group’s sound is evocative of their diverse roots, the sounds disparate continents coming together to form an eloquent whole that truly speaks in the languages of American and European jazz tradition, free music, the folk music of Hungary and the raw accents of Oceania.
www.matthewmitchell.de/intercontinental
Zondag 17 maart 2019
Zaal open om 14.30 uur, aanvang 15.00 uur
Entree € 5,00 (alleen contant geld, pinnen is niet mogelijk)
Groene Wiskunde is een kinderlijk absurdistische film zonder enige vorm van causaliteit (oorzaak > gevolg). Ik experimenteerde met het totaal lukraak plaatsvinden van gebeurtenissen. Er zijn drie parameters. Muziek, tekst en beeld. Soms lijken ze in overéénstemming met elkaar, maar vaker nog gaan ze hun eigen gang waardoor er een totaal bizarre atmosfeer ontstaat die weerzin kan oproepen maar ook een soort berusting dat eigenlijk alles in het leven helemaal nergens over gaat.
De muziek van Namavar kenmerkt zich door het onverwachte. Door het bekende te vervreemden, te laten ontsporen, zet hij vraagtekens bij vastgeroeste ideeën van de luisteraar. Zijn schijnbare lichtvoetigheid is een complexe constructie van verrassende harmonische wendingen en melodische frasen. De grillige ritmiek geeft de muziek vaak een rusteloos karakter, immer op zoek naar nieuwe horizonten, onontdekte eilandjes van nimmer geproefde combinaties.
Reza Namavar (1980) studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Gilius van Bergeijk en Martijn Padding waar hij in 2006 met een mastertitel afstudeerde. Hij volgde ook lessen bij Diderik Wagenaar en Louis Andriessen. In 2017 ontving hij de Willem Breukerprijs.
Met dank aan de Gemeente Den Haag
SPACE PROJECT / 01
Opening op zondag 10 maart 2019 om 16 uur.
De expositie is geopend met Hoogtij #56 op vrijdag 15 maart
van 19 - 23 uur.
Tevens te bezoeken in de weekenden van zaterdag 16 / zondag 17 maart
en zaterdag 23 / zondag 24 maart van 13 - 17 uur.
Schilderkunst is een medium waar ik gelukkig nooit grip op krijg. Met alle kennis van de wereld voorhanden, snap ik nog steeds niets van de wereld maar wel steeds meer van de reikwijdte van de verbeelding via de schilderkunst.
Daar zit het spanningsveld en tevens datgene wat schilderen zo verslavend spectaculair maakt. Om tijdens het werkproces de kans op een verrassend open beeld te verhogen kies ik per periode een andere werkwijze.
Enige tijd geleden begon ik losse doeken over opgespannen doeken te leggen. Gefascineerd door de vele kleurrijke paletten die in mijn atelier rondzwierven ging ik schilderijen als grote mengpaletten gebruiken. Zonder me druk te maken over compositie gebruikte ik het ene doek om het andere te beschilderen met verdunde acrylverf.
Een andere werkwijze startte ik recent. Nieuwsgierig naar mijn nieuwe inzichten ging ik opnieuw naar mijn vroegere motieven kijken. Op een serie kleine doeken testte ik allerlei vormen afgeleid van oude en recenter gebruikte motieven. Dit keer met olieverf. Hiermee kan ik andere nuances in kleur en vorm bereiken dan in acryl.
Zodra er bij een van de werken beeld ontstaat, dan wordt dat het focuspunt. Het beeld wordt dan de (ver)leider.
De tentoonstelling STILL is een samenstelling van schilderwerken uit de afgelopen twee jaar. Een film still toont een wereld op zich en kan na lange observatie ook buiten de film een eigen leven gaan leiden. Ik hoop met vele stills bij elkaar een wonderlijke film te maken.
Ellen Rodenberg
Zaal open om 20:00 uur, aanvang voorstelling 20:30 uur
Entree € 5,00 (alleen contant, pinnen is niet mogelijk, ook niet aan de bar)
Wim van der Aar begon zijn carrière als maker van zogenoemde experimentele film, maar betoonde zich daarnaast al gauw een begenadigd regisseur van prijswinnende commercials die opvielen door timing en humor. In 2012 sloeg hij met DE VAN WAVEREN TAPES een nieuwe weg in als documentairemaker. Een weg die werd vervolgd met GABBERS, ALL YOU NEED IS ME en JAN WOLKERS SPREEKT. Hij is de trotse bezitter van een verzameling found footage die uit zo'n 5000 beeld- en/of geluidsdragers bestaat. Samen met andere liefhebbers van zulk materiaal richtte hij in 1996 SUPERM8 op, een platform voor presentatie van amateurfilms, home moviesen experimentele film.
FONOPOST
We leven in een tijd waarin vindingen al weer lang en breed in de vergetelheid zijn geraakt terwijl die voor onze geboorte nog niet eens bestonden. Neem bijvoorbeeld het faxapparaat. Veertig jaar geleden had zo goed als niemand daar nog van gehoord en inmiddels weten al veel mensen niet eens wat dat ooit geweest zou hebben mogen zijn. Langzamerhand duiken nu als paddestoelen uit de grond clubjes op die het faxen in ere willen houden, net zoals er liefhebbers zijn die vinyl, celluloid of analoge geluidsdragers met heel hun hart en ziel koesteren. Het aanbod voor de cinefiel is uiterst gevarieerd, want dat behelst zowel bioscoopfilms als home movies en dan ook nog van alles dat daartussenin mag bestaan. Ook de audiofiel heeft weinig reden tot klagen. Die kan op rommelmarkten op zoek naar huisgemaakte geluidsopnamen van radio-uitzendingen en wat dies meer zij, cassettes uit antwoordapparaten of – en dat is het neusje van de zalm voor jagers op audiovisuele found footage zonder beeld – FONOPOST, ook wel cassettepost geheten.
Midden vorige eeuw kwam er geluidsapparatuur voor de oprechte amateur op de markt die het mogelijk maakte om gesproken in plaats van geschreven brieven te versturen. Dat daar gelijk gretig gebruik van gemaakt werd, komt zeker niet in de laatste plaats omdat deze noviteit samenviel met een grootscheepse emigratiegolf naar vooral Australië en Canada. Nu kon de familie in den vreemde middels gesproken woord en andere geluiden op de hoogte blijven van wat voorviel in het vaderland en vice versa. De nieuwe singletjes, het radioverslag van een voetbalklassieker, maar bovenal natuurlijk een uitgebreid relaas van verwikkelingen binnen de familie: een nieuwgeborene, een sterfgeval, trouwpartijen, allerhande kwaaltjes en niet te vergeten het weer en een recept voor oma's draadjesvlees.
Het beluisteren van de veelal intieme inhoud die niet voor buiten de eigen kring bestemd is, maakt al gauw dat je je als buitenstaander een voyeuristische luistervink voelt. Wat moet je immers met een hardnekkig hoestje van een onbekende of met alweer een verregende vakantie? Erger nog: wat moet je met een moetje? Toch berusten dergelijke vragen op een misverstand. Je luistert namelijk naar geschiedschrijving van een verleden tijd die nooit voorbij zal zijn. Qua wereldnieuws is het wellicht van nul en gener waarde en eigenlijk ook wel te futiel om vastgelegd te zijn geworden, maar van de weeromstuit hebben we hier te maken met iets dat belangwekkend is, zoals een huishoudboekje uit vervlogen tijden vaak net zoveel heeft te vertellen als een gewichtig plakkaat.
Voor FONOPOST heeft filmmaker Wim van der Aar een selectie gemaakt uit zijn verzameling geluidsdragers vol met vertellers die van de hak op de tak springen, die er op los associëren dat het een aard heeft, die informatie weglaten die bij de geadresseerde bekend wordt verondersteld en die verhalen opdissen waaraan voor een buitenstaander geen touw is vast te knopen. SUPERM8 op bezoek bij SUPER B betekent een avond met weinig tot geen beeld, maar des te meer geluid. En wie goed luistert, die wordt beloond, want die zal als was het een fata morgana zien hoe het hele gezin tot slot van de 'brief' in een kring staat te wuiven naar de in de huiskamer op tafel geplaatste microfoon, terwijl de hond vrolijk meeblaft.
PS In maart gaat het er bij SUPER B ongeveer omgekeerd aan toe. Onder de noemer GERÄUSCH zullen dan zwijgende films worden vertoond waaraan ter plekke geluid wordt toegevoegd. Komt dat zien!
Albert Wulffers
Met dank aan de gemeente Den Haag
15.30 — 16.30
We will start on time! Entrance is free!
PAS and P.S. work together in this project. We will present our performance sculptures in which the audience is free to roam in space and discover the processes of the different sculptures.
BBB Johannes Deimling will be a mentor for this event!
Performance Art is considered as an artistic practice which is mainly in motion, where movement and actions are characteristic. Within the wide field of performance art one form is active since the 60s and perhaps not so much in focus of public recognition: The Still-Life Performance or the sculpture performance. Based on researches of sculpture this form is used throughout the times and played a distinct role in the development and the variety of performance art. One of the most inspirational quotes was made by James Lee Byars (1932-1997): “The perfect performance is to stand still”.
www.performancesite.nl
pas.bbbjohannesdeimling.de
Photo: Camilla Rose Sullivan performing Dirt Pages at #PAS32 | #Absurdity.
By Monika Deimling, 2013
Organisation: Performance Site Den Haag
performancesitedenhaag@gmail.com
www.performancesite.nl
Zaal open om 19:30 uur, aanvang voorstelling 20:30 uur
Entree € 5,00
Het is de tijd van het jaar om terug te blikken. Middels de televisie worden wij overspoeld met jaaroverzichten. Maar hoe betrouwbaar zijn die nu het nieuws beheerst lijkt te worden door het fenomeen nepnieuws? Super B neemt het zekere voor het onzekere en presenteert een bloemlezing uit bioscoopjournaals zoals die vanaf 1922 voorafgingen aan de hoofdfilm of doorlopend werden vertoond volgens de zogeheten cineacformule. De televisie als huiskamerbioscoop maakte dat er in 1987 definitief een einde kwam aan deze vorm van nieuwsvoorziening.
De anthologie die Super B heeft samengesteld uit materiaal van onder meer Polygoon en Fox Movietone bestrijkt ruwweg de periode 1950-1980. Het is derhalve allemaal oud nieuws, maar het is ook allemaal waarachtig nieuws, want anders zou iemand als Philip Bloemendal, de spreekstalmeester van Polygoon, daar nooit zijn onmiskenbaar statig stemgeluid voor geleend hebben. Het uiterst verzorgde camerawerk dat niet wars is van hier en daar een experiment, de kwinkslagen in het commentaar, de vindingrijkheid van de getekende tussentitels en vanzelfsprekend de onderwerpkeuzen maken Polygoon en consorten tot cultureel erfgoed van niet te overschatten waarde.
Wat zal er zoal de revue passeren bij Super B? Natuurlijk het nodige blauwe bloed, maar ook ingenieuze uitvindingen. Sporthelden als Koblet en onze eigen Kneet; kunstenaars als Cocteau en Matisse; Brigitte Bardot. Oorlog en rampen; een kernproef in 1952; de moord op Kennedy in 1963. Allerhande merkwaardigheden. De Amsterdamse krakersrellen. Kortom: te veel om op te noemen.
“Who wants yesterday’s papers?” zingt Mick Jagger. En zonder een antwoord af te wachten, laat hij daarop volgen: “Nobody in the world.” Maar is dat wel waar? De films in het programma mogen dan weliswaar (zelfs veel langer geleden dan) gisteren gemaakt zijn, dat wil echter geenszins zeggen dat zij daarom ook van gisteren zouden zijn.
Het programma wordt ingeleid door Elisa Mutsaers. Zij is historica en specialiseerde zich op het gebied van research voor documentaires en filmconservering met de MA’s Research for Documentaries en Preservation and Presentation of the Moving Image. Bovendien volgde zij de vakopleiding filmconservering aan de L. Jeffrey Selznick School of Film Preservation in het George Eastman House in de Verenigde Staten. Film Atelier Den Haag wordt door haar gerund. De liefde voor en kennis van film en geschiedenis vormen de rode draad die alle werkzaamheden binnen Film Atelier Den Haag verbindt.
Met dank aan de gemeente Den Haag
Donderdag 13 december 2018
Zaal open om 19:30 uur, aanvang voorstelling 20:30 uur
Entree € 5,00
Midden jaren tachtig van de vorige eeuw ontwikkelde de Haagse videowerkgroep Meatball samen met de NOS een project voor een reeks films waarin de stad ‘s-Gravenhage een onmiskenbare rol moest spelen. Tien mensen zonder filmmakerservaring, maar wel met een uitgesproken affiniteit met film werden uitgenodigd een voorstel in te dienen. Onder hen Albert Wulffers, die zodoende – na eerdere schuchtere schermutselingen op super8 en zwart-witvideo – in 1987 echt debuteerde met DOOR TRANEN UITGEWIST, een eigenzinnige omzwerving door de filmgeschiedenis, strikt genomen geen film, want gedraaid en uitgebracht op video en daarom toentertijd niet welkom op het International Film Festival Rotterdam, waar celluloid vandaag de dag een speld in de hooiberg is geworden. Naar de geest echter wel cinema en daarom nu bij Super B. De internationale première vond in 1988 plaats in Philadelphia en de film werd daar door een gedelegeerde van de BBC uitgeroepen tot de ‘meest interessante mislukking die hem ooit onder ogen was gekomen en waarvan hij er graag meer zou zien’. Hans Beerekamp (NRC) sprak van ‘onmiskenbaar Haags’.
Na dit debuut realiseerde Albert Wulffers vier films op celluloid (variërend in lengte van een kleine 2 tot 74 minuten) en verder een quasitelevisiereportage, een imaginaire film (MY DINNER WITH MIEK), enkele “films” die slechts tijdelijk hebben bestaan in de vermomming van theater of tentoonstelling en dan nog een vijftal onzichtbare films (EEN ERNSTIG ZEDENMISDRIJF en LEVEN, LIEFDES, LETTERS EN DE LUL VAN ERIC GILL, om er twee te noemen) die het stadium van scenario nooit hebben weten te ontgroeien. Naast DOOR TRANEN UITGEWIST en het denkbeeldige diner presenteert Super B drie van die vier films op celluloid. Allereerst een film geïnspireerd op het werk van Samuel Beckett, met daarin een optreden van Ko van den Bosch in de bouwput van het nieuwe Haagse Stadhuis. Vervolgens een parade van rokende en badende meisjes in een aan Romy Schneider opgedragen film. En tot slot het onomstotelijk bewijs van de juistheid van de door Jean-Luc Godard aan Fritz Lang ontleende stelling dat je voor film niet meer nodig hebt dan een ‘girl’ en een ‘gun’.
Het filmprogramma zal met gepaste welsprekendheid worden opgeluisterd door cineast Sander Blom, maker van OVER HET MET GEWEREN IN DE LUCHT VUREN en ATARAXIA, om twee van zijn films te noemen.
Met dank aan de gemeente Den Haag
Zondag 2 december 2018
Zaal open om 14.30 uur, aanvang 15.00 uur
Entree € 5,00 (alleen contant geld, pinnen is niet mogelijk)
Evenals in andere kunstvormen komt het hergebruik van bestaand materiaal ook veelvuldig in de muziek voor.
Van Bach tot Stravinsky en van Liszt tot Ives hebben componisten het werk van voorgangers geciteerd, geparodieerd, becommentarieerd etc.
Ook in jazz en popmuziek komen deze praktijken voor.
Aan de hand van diverse voorbeelden, met name uit eigen werk, belicht Gilius van Bergeijk in dit programma het hoe en waarom van het fenomeen 'afgeleide muziek'.
Louis Andriessen: "Goede muziek gaat altijd over andere muziek"
Voorafgaand aan de lezing is er gelegenheid om de Ruimtevaart-tentoonstelling New Boots and... te bezoeken. De expositieruimte is open vanaf 14.00 uur.
Opening met Hoogtij #55 op vrijdag 30 november 2018 van 19 - 23 uur
Als je nieuwe schoenen hebt, wil je die graag laten zien. Draag je daar tweedehands kleding bij dan vallen ze extra op (vrij naar Ian Dury's 'New Boots and Panties!!' uit 1977).
Ruimtevaart is begin dit jaar verhuisd naar het voormalige schoolgebouw aan het Helena van Doeverenplantsoen. Op de bovenste verdieping zijn de oude klaslokalen nieuwe ateliers geworden. Met de groepstentoonstelling 'New Boots and…' in de expositieruimte op de begane grond tonen de kunstenaars hun recente werk.
Deelnemende kunstenaars: Judith van Bilderbeek, José de Bruin, José den Hartog, Henk Hubenet, Jolanda Jansen, Natasja van Kampen, Sanne Maes, Willem Marijs, Marjolein van der Meij, Tejo Philips, Maarten Schepers, Anna Sophie de Vries, Agnes de Wit, Albert Wulffers, Paul van der Zande en Paula van Zeggeren.
De tentoonstelling is te bezoeken op za 1 en zo 2 / za 8 en zo 9 / za 15 en zo 16 december van 14 - 17 uur, en op afspraak: 06-46433160.
Op zondag 2 december is er tevens Ruimtevaart Muziek: Musica Derivata, een lezing met beeld en muziek door componist Gilius van Bergeijk. Aanvang 15 uur.
Zondag 28 oktober 2018
Zaal open om 14.30 uur, aanvang 15.00 uur
Entree € 5,00 (alleen contant geld, pinnen is niet mogelijk)
Opening Ruimtevaart op de nieuwe locatie Helena van Doeverenplantsoen 3 door Joris Wijsmuller, fractievoorzitter van de Haagse Stadspartij en in de periode 2014 — 2018 Wethouder Stadsontwikkeling, Duurzaamheid, Wonen en Cultuur in Den Haag.
Componist Huib Emmer presenteert nieuw electronisch werk: Project Distant Star. De performance is geïnspireerd door Science Fiction en dan vooral de SF uit experimentele strips van Arzach via Harzak naar Arzak tot aan Harzack en terug!
Emmer over hoe het begon: Ik kreeg visioenen voor een nieuw stuk door het lezen van strips van Moebius — de beroemde Franse striptekenaar — en dan met name de strips zonder tekst (o.a. Arzak). Deze strips zonder woorden komen wat mij betreft het dichtst bij de abstractie van muziek omdat een verhaal met een begin, midden en einde ontbreekt. De lezer brengt door pure associatie zelf een verband aan tussen de tekeningen; ook de ‘stilte’ van deze strips, de kleuren en het a-dynamische sprak me aan.
Huib Emmer begint met een toelichting op het stuk en aansluitend volgt de performance.
Met dank aan de Gemeente Den Haag
BENEFIETVOORSTELLING!
Tweede Paasdag, maandag 2 april
Zaal open om 14:30 uur, aanvang voorstelling 15:00 uur
Entree € 5,00
Zwaarwichtige verhalen
Zwitserse schoorsteenvegertjes, ondeugende meisjes, arbeiders in een steenbakkerij, herinneringen aan een Haagse speak-easy, oplichtende tl-buizen, The Fab Four en wat al niet meer. Aldus een beknopte bloemlezing van wat op en voor het witte doek de revue passeerde sinds Ruimtevaart Zaal Concordia betrok. Terwijl de voorbereidingen voor een nieuwe reeks enerverende voorstellingen in volle gang waren, werd Super B getroffen door een vanouds bekende bijbelse plaag: de huidige locatie moet begin april leeg worden opgeleverd.
Hoewel inmiddels nieuwe huisvestiging is gevonden aan het op een steenworp afstand gelegen Helena van Doeverenplantsoen, zal het nog de nodige voeten in de aarde hebben alvorens daar een filmzaal naar behoren zal zijn ingericht. Om het publiek iets mee te geven om deze cinefiele vastenperiode door te komen, organiseert Super B op tweede paasdag een afscheidsvoorstelling in Concordia. Op het programma staat een ten onrechte wat minder bekend juweel uit de nadagen van het Italiaanse neorealisme. In deze speelfilm komen de vrouwelijke protagonisten van drie afzonderlijke verboden verhalen uiteindelijk tezamen in een overbevolkt trappenhuis, met alle catastrofale gevolgen van dien.
De vertoning van deze aangrijpende raamvertelling heeft naast de emotionele ook een praktische kant, want het betreft hier tevens een benefietvoorstelling. De opbrengsten van kaartverkoop en bar zijn namelijk onontbeerlijk om de kosten te dekken van de verhuizing van de extreem zwaarwichtige 35-mm projector en van de al even ontilbare 35mm-speelfilms op celluloid. Een grote opkomst is dan ook zeer gewenst
WHEN: SATURDAY 17 MARCH 2018
14:00 – 01:00
LOCATIONS: RUIMTEVAART / GREYSPACE / PRINS 27
groundfestival.nl
groundfestival.nl/tickets
TICKETS € 20
PROGRAM RUIMTEVAART 15:00 – 24:00
21:30 – 22:30
THE REVOLUTION WILL NOT DIE WITH US? EPISODE lll YOU HAVE SEEN ME IN YOUR SLEEP
• PERFORMANCE RITUALISATION: MARIE CIVIKOV & VOIN DE VOIN
• RADIO EMISSIONS: ANDREW FREMONT-SMITH, NYC
POSTER EXPO ROYAL ACADEMY OF ART, THE HAGUE
STUDENTS PERSPECTIVES BASED ON THEME ORIENTED MODULE: WELCOME TO INTERESTING TIMES!
ANDREA VAN GELDER, GAVIN JONKMAN, ARDIL YALINKILIC, SOREN ROKX
DIGITAL MARRAKECH BEST OF / 120 MIN.
DIGITAL CINEMA AMONG NEW, EMERGING AND ESTABLISHED ARTISTS IN THE MENA REGION AND THE ARAB WORLD.
DIRECTOR AND CURATOR ABDELAZIZ TALEB
Uit de collectie van Flip Bool en Veronica Hekking
Dit is de tweede tentoonstelling bij Ruimtevaart met werk uit een kunstcollectie.
Home #1 was gewijd aan kunstwerken uit de collecties van bij Ruimtevaart aangesloten kunstenaars. Home #2 toont werk uit één particuliere collectie.
Opening op zondag 11 februari 2018 van 15 - 18 uur,
om 16 uur toelichting door Flip Bool en Veronica Hekking.
De expositie is ook te bezoeken op: zondag 25 februari van 14 - 18 uur, vrijdag 9 maart met Hoogtij #52 van 19 - 23 uur en zondag 11 maart finissage van 14 - 18 uur uur met borrel.
In 2016 werd ons gevraagd om parallel aan de Amsterdamse fotografiebeurs Unseen in Huize Frankendael een tentoonstelling te presenteren met een keuze uit onze fotocollectie. Een verrassende vraag want wij beschouwden onszelf nooit als ‘collectioneurs’ in de gangbare zin van het woord. Gaandeweg verwierven wij als kunsthistoricus en historica in de loop van vijf decennia een schat aan artistieke objecten. Dat was eerder uit betrokkenheid, enthousiasme, soms uit vriendschap en vaak omdat wij ergens voor vielen.Die vraag deed ons met nieuwe ogen kijken naar onze verzameling.
Onze belangstelling beperkt zich niet tot de fotografie. Bij Ruimtevaart laten wij dan ook een heel andere keuze zien. Opnieuw rees de vraag of er een samenhang bestaat tussen de verschillende werken en zo ja welke. Dit leidde tot een selectie rond drie thema’s:
Natuurlijk kan geen kunstwerk zonder verschijningsvorm. Maar wij zijn vooral nieuwsgierig naar wat het beeld als geheim met zich meedraagt. De opgeroepen vragen vinden wij zeker zo belangrijk als het direct zichtbare.
Het thema ‘sculpturale transformatie’ komt aan bod in de etalage en in de hal door werken van Axel & Helena van der Kraan, Krijn Giezen en Rolf Engelen. De thema’s ‘verschijnen en verdwijnen’ en ‘de huid’ gaan in het kabinet een dialoog met elkaar aan. Hiervoor kozen we werk van Leon Adriaans, Katrien de Blauwer, Piet Dirkx, Nancy Haynes, Olphaert den Otter, Mark van Overeem, Anne van de Pals, Maarten Ploeg, Michael Raedecker, Tomas Rajlich, Machiel van Soest, Berend Strik en Michelle Stuart.
In de vitrines zijn werken te zien van Philip Akkerman, Barbara Bloom, Paul Bogaers, Raymond Meeks en Willem Popelier, die een conceptueler licht werpen op de laatste twee thema’s.
Zondag 28 januari 2018
Zaal open om 14.30 uur, aanvang lezing 15.00 uur
Entree € 5,00 (alleen contant geld, pinnen is niet mogelijk)
Vier jaar geleden heb ik al mijn werk teruggetrokken uit het publieke domein, theatraal vormgegeven door geënsceneerde acties in het Stedelijk Museum, het Concertgebouw en het Muziekgebouw aan ’t IJ in Amsterdam. Met deze daad wilde ik de basis leggen voor een onderzoek naar de juridische status van genoteerde muziek en daarmee naar de essentie van ons muzikale erfgoed. De acties waren onderdeel van een heruitvinding van mijn eigen muziekpraktijk, en zij waren uiteraard ingegeven door het zowel rancuneuze als onnozele kunstbeleid van de toenmalige Nederlandse regering en de slaafse uitvoerders ervan van de kunstinstituten. Het was tijd voor een grondige heroriëntering van mijn muziekpraktijk, van de betekenis van smaak, schoonheid, waarheid en het artistieke ordeel in de kunst. De voordracht van 28 januari behelst een verslag van de stand van zaken van mijn zoektocht op dit moment.
Cornelis de Bondt: Den Haag, 1953
Opleiding: Koninklijk Conservatorium, Theorie en Compositie.
Compositiedocenten: Jan van Vlijmen en Louis Andriessen.
Docent Theorie sinds 1987 en compositie sinds 2006 [op KC].
Composities:
- Bint [1979/80] voor Hoketus
- Cyclus Het Gebroken Oor [1981-96], een vijftal werken voor Het Schönberg Ensemble, Orkest De Volharding, Hoketus, Slagwerkgroep Den Haag, Gerard Bouwhuis.
- De Tragische Handeling [1991] voor Ensemble LOOS.
- Cyclus Bloed [1997-2002] voor Het Nederlands Blazers Ensemble, het Hilliard Ensemble en Radio Filharmonisch Orkest en Groot Omroepkoor.
- Gran Sinfonia [2010] voor ResidentieOrkest.
- Das Lebewohl [2012] voor Radio Filharmonisch Orkest.
Vorige muzieklezingen bij Ruimtevaart:
Werner Herbers: Robert Graettinger, I live above the timberline
Gert-Jan Blom: Raymond Scott's Electronic Dream Factory
Cristiano Melli: Love is Glue-Gluten: Stockhausen and Licht
Elan Sicroff: Thomas de Hartmann
Gilius van Bergeijk: Thelonious Sphere Monk
Gilius van Bergeijk: Muziek en electriciteit
Gilius van Bergeijk: Musica Povera
Met dank aan de Gemeente Den Haag
Donderdag 21 december 2017
Zaal open om 19.30 uur, aanvang voorstelling 20.30 uur
Entree € 5,00
Rond 1967 kwam er een noviteit op de markt die de horeca nieuw leven zou inblazen. Aan kroegbazen en uitbaters van restaurants werd een verdubbeling van inkomsten in het vooruitzicht gesteld die het gevolg zou zijn van de toenemende cliëntèle en daarmee samenhangende baromzet en dan ook nog eens een te verwachten wedloop op de jukebox. Wat was dat wondermiddel dan wel? De PhonoVue, een huisbioscoopje in de vorm van een doos met een doorzichtscherm waarop smalfilmpjes konden worden geprojecteerd die werden aangestuurd door singletjes die voorradig waren in de jukebox. Geen clips zoals we die nu kennen, maar dansfilmpjes, nu eens ronduit oubollig en dan weer aanstekelijk of pikant,maar sowieso altijd in ongeëvenaard Technicolor®. Super B vertoont twaalf van die publiekstrekkers in een reconstructie die het best valt te omschrijven als een levende jukebox.
In dezelfde tijd dat die filmpjes werden opgenomen waarin gedanst wordt dat het een aard heeft, maakte Willem Marijs furore met zijn 100.000 VOLT SHOW, een spektakel met tl-buizen dat dermate de aandacht wist te trekken dat hij werd uitgenodigd voor een televisie-extravaganza te Montreux waar ook de Rolling Stones hun opwachting zouden maken. Een per abuis naar de organisatoren van dat evenement toegezonden recensie die zachtjes uitgedrukt nogal negatief van toon was, leidde er echter op het laatste moment toe dat de stekker eruit werd getrokken, maar nu vijftig jaar na dato neemt Willem Marijs revanche met een optreden met tl-buizen en 78-toerenplaten waarbij Piet Mondriaan graag uit zijn bol zou hebben willen gaan.
Mondriaan zou trouwens ook best content geweest zijn met WOOGIE WOOGIE, een lichtkunstwerk van Willem Marijs in de etalage van Ruimtevaart, dat moeiteloos de vieze nasmaak weet weg te spoelen van al dat schots en scheve plakplastic in primaire kleuren waardoor de stad het afgelopen jaar geteisterd werd. Twee lichtobjecten van dezelfde maker, waarvan een is opgebouwd uit tl-buizen van Chinese makelij, completeren het geheel.
Gezien dit programma-aanbod verwacht Super B een ongekende opkomst.
Het programma is samengesteld door Henk Hubenet, Barney de Krijger, Willem Marijs, Albert Wulffers en José de Bruin.
Met dank aan de Gemeente Den Haag
Ruimtevaart presenteert de vijfde RAF, Ruimtevaart Art Fair, een kleine en intieme kunstbeurs met één expositiestand met daarin het werk van één kunstenaar.
RAF#5: Willem Marijs
De expositie is geopend tijdens Hoogtij #51 op vrijdag 1 december van 19 tot 23 uur.
Tevens is de expositie op afspraak te bezoeken (Maarten Schepers 06-46433160 /
Willem Marijs 06-18470470). De etalage aan de straatkant is dagelijks te bezichtigen.
Begin dit jaar werd de viering van het honderdjarig bestaan van de Nederlandse kunstbeweging
De Stijl feestelijk ingeluid met het aansnijden van een gigantische taart in het Stadhuis. In deze taart
was 200 kilo marsepein en 150 liter slagroom verwerkt.
Aan het eind van dit jaar luidt de Haagse beeldend kunstenaar Willem Marijs deze viering feestelijk uit
met de presentatie van WOOGIE WOOGIE in de vitrine van Ruimtevaart. Een lichtkunstwerk waarin zestien TL buizen met verschillende kleuren zijn verwerkt.
In de tentoonstellingsruimte RAF#5 zijn recente lichtobjecten te zien.
NB: Zet de volgende datum alvast in uw agenda! Op donderdagavond 7 december verzorgt Willem Marijs bij SUPER B een programma onder de titel DANSEN MAAR.
Meer informatie volgt binnenkort!
Donderdag 23 november 2017
Zaal open om 19.30 uur, aanvang voorstelling 20.30 uur
Entree € 5,00
Van de wieg tot het graf beweegt een mens zich bouwwerk in en bouwwerk uit: van kraamkliniek naar school en naar fabriek of kantoor en steeds weer naar de eigen woning. Van de 24 uur die een etmaal telt, bevindt hij of zij zich gemiddeld 20 uur in één of ander gebouw, vooropgesteld dat dat er staat.
In het filmprogramma BOUWEN is te zien hoe het er in Europa voorstond tijdens de naweeën van de Tweede Wereldoorlog met alleen al een tekort van 14.000.000 woningen. En dan moest er ook nog gewerkt en gerecreëerd worden. Allereerst zochten mensen hun toevlucht in iedere bouwval die maar gekraakt kon worden, terwijl van hogerhand plannen werden bedacht vreugdeloze steegjes om te toveren in door brede autowegen omgeven voetgangersparadijzen.
Aan materialen als baksteen was een enorme behoefte, zodat de fabricage daarvan zich in hoog tempo ontwikkelde van ambachtelijk tot industrieel. Verder experimenteerde men door hoogbouw niet langer laag voor laag op te stapelen, maar deze pneumatisch vanaf de grond omhoog te duwen. Een dak boven het hoofd voor 20 uur per etmaal, dat was de inzet van de wederopbouw. En dat zo snel mogelijk.
Eric Vreedenburgh (Archipel ontwerpers) – architect van de Baljurk, projecten bij de Scheveningse haven en nu aan de slag met de Toren van Oud – zal onder de titel ACHTER DE SPIEGEL zijn licht laten schijnen over de relatie tussen film en architectuur. Festivals en symposia die zich over die symbiose buigen, komen al snel op de proppen met cinematografische hoogtepunten als Metropolis, Le Mépris (met hoofdrollen voor Brigitte Bardot èn de villa Casa Malaparte), Playtime, Bladerunner en The belly of an architect, maar is dat de enige manier om die relatie aan een onderzoek te onderwerpen? Wanneer architectuur gedefinieerd kan worden als datgene dat overblijft zodra muren, vloeren en daken zijn weggehaald, dan is een vergelijking mogelijk met cinema zonder beelden: mentale constructies die ordenen en tegelijk onderdeel uitmaken van die ordening. Zou dit een ander licht kunnen werpen op die onderlinge verhouding? En op de mens?
Het programma is samengesteld door Henk Hubenet, Barney de Krijger, Willem Marijs, Albert Wulffers en José de Bruin.
Met dank aan de Gemeente Den Haag
Zondag 29 oktober 2017
Zaal open om 14.30 uur, aanvang lezing 15.00 uur
Entree € 5,00 (alleen contant geld, pinnen is niet mogelijk)
Na de lezing van Elan Sicroff over de componist Thomas de Hartmann en Gert-Jan Blom over Raymond Scott komt nu Werner Herbers bij stichting Ruimtevaart met een programma over Robert Graettinger. De derde lezing over componisten die in de vergetelheid dreigden te raken.
Een fascinerend verhaal over een vergeten jazzcomponist/arrangeur (velen vroegen zich af of het wel jazz was), waarover de meningen sterk uiteenliepen: “A lot of those chords hurt your teeth, especially the fillings”, zei trombonist Bill Russo. Bandleider Stan Kenton meende: “His music is great. I know its great. No doubt in my mind!” Het toonaangevende jazztijdschrift Downbeat oordeelde: “If you’ve got tough ears and constitution, I can promise you an adventure in new sounds you will never forget...” Hij overleed op vrijwel dezelfde leeftijd als Charlie Parker en W.A.Mozart: een genie dus!
Werner Herbers was 35 jaar lang solo-hoboïst van het Koninklijk Concertgebouworkest en werkte als solist samen met dirigenten als Haitink, Harnoncourt, Chailly, Berio, Macal, Vonk, De Waart, Leitner, Albrecht en Van Otterloo. Na zijn studie hobo, piano en orkestdirectie aan het Amsterdamse Muzieklyceum (1960/65) werkte Herbers bij verschillende omroeporkesten en het Rotterdams Philharmonisch tot zijn benoeming bij het Koninklijk Concertgebouworkest. Herbers was van 1962 tot 1988 hoboïst en mede-artistiek leider van het Nederlands Blazersensemble, waarmee hij vele opnamen en tournees over de hele wereld maakte. Na het uiteenvallen van het oorspronkelijke NBE, richtte hij de Ebony Band op, een groep die zich heeft toegelegd op het herontdekken en uitvoeren van onbekende, vergeten of verloren gewaande muziek uit de eerste helft van de 20ste eeuw.
Niet alleen de klassieke muziek van de 20ste eeuw, ook jazzmuziek speelt in Herbers’ muzikale leven een grote rol. Hij haalde verlorengewaande partituren van Amerikaanse arrangeurs/componisten zoals Robert Graettinger, Pete Rugolo, Franklyn Marks, Claude Thornhill, George Handy en Johnny Carisi weer boven water en voerde deze uit met de Ebony Big Band en met het Metropole Orkest. Ook trad hij op als (hobo)solist met o.a. het Jazz Orchestra of the Concertgebouw. In oktober 2009 leidde hij twee concerten van een Stan Kenton Alumni Band tijdens het festival van het Los Angeles Jazz Institute.
Vorige muzieklezingen bij Ruimtevaart:
Gert-Jan Blom: Raymond Scott's Electronic Dream Factory
Cristiano Melli: Love is Glue-Gluten: Stockhausen and Licht
Elan Sicroff: Thomas de Hartmann
Gilius van Bergeijk: Thelonious Sphere Monk
Gilius van Bergeijk: Muziek en electriciteit
Gilius van Bergeijk: Musica Povera
Met dank aan de Gemeente Den Haag
Ruimtevaart presenteert de vierde RAF, Ruimtevaart Art Fair, een kleine en intieme kunstbeurs met één expositiestand met daarin het werk van één kunstenaar.
RAF#4: Sanne Maes
Opening zondag 10 september 2017 van 16 tot 19 uur.
De expositie is geopend tijdens Hoogtij op vrijdag 29 september van 19 tot 23 uur.
Tevens op zaterdag 30 september en zondag 1 oktober van 13 tot 18 uur, en tot 1 oktober op afspraak te bezoeken (Maarten Schepers 06-46433160 / Sanne Maes 06-24735728). De etalage aan de straatkant is dagelijks te bezichtigen.
Lost identity, een expositie met een nieuwe serie videoportretten op computer en tv-schermen; portretten half verborgen achter op Rorschach geïnspireerde inktvlekken. De Rorschach-inktvlekkenmethode is een psychologische test om de persoonlijkheid van een individu te beoordelen. De test is gebaseerd op de menselijke neiging interpretaties en gevoelens te projecteren op, in dit geval, inktvlekken.
De persoon in de video is half verborgen, de identiteit is moeilijk meer vast te stellen. De persoon beweegt langzaam, opgesloten in een zich alsmaar herhalende beweging. Dit alles speelt zich af op computer en tv-schermen, media die een grote invloed hebben op ons dagelijks leven.
Lost identity, an exhibition with work from Sanne Maes
Lost identity is a new series of video portraits on computer and television screens; Portraits half hidden behind Rorschach-inspired inkblots. The Rorschach inkblot test is a psychological test to assess the personality of an individual, it involves the evaluation of a subjects response to ambiguous inkblots. The test is based on the human tendency to project interpretations and feelings on, in this case, inkblots.
The person in the video is half hidden, the identity is hard to determine. The person moves slowly, trapped in an increasingly repetitive movement. All this plays down on computer and television screens, media that have a major impact on our daily lives.
Festival HOLAA
Met HOLAA presenteert Ruimtevaart de derde RAF, Ruimtevaart Art Fair, een kleine en intieme kunstbeurs met één expositiestand met daarin het werk van één kunstenaar.
Opening vrijdag 7 juli van 19 tot 23 uur
De tentoonstelling is nog op zaterdag 8 en zondag 9 juli van 14 tot 17 uur en op afspraak te bezoeken. De etalage aan de straatkant is dagelijks te bezichtigen.
Als je uitgaat van een gegeven ruimte waarin een werk tot stand kan komen en je gebruikt maar een zeer beperkt deel van die ruimte, dan is dat een keuze. Het deel van de ruimte dat ik niet gebruik, is net zo belangrijk als de ruimte die ik wel gebruik. De ruimte die ik gebruik is zeer beperkt, haast claustrofobisch. Ik kan me naar voren en naar achteren bewegen, maar niet opzij. Ik loop de beperkte ruimte in, maar ik kom er al snel achter dat die ruimte wordt begrenst door een lijn. Ik kan de – eveneens beperkte – ruimte achter de lijn zien en voelen, maar ik kan er niet heen. Als ik opzij kijk om te zoeken naar een weg om de lijn heen kom ik er achter dat de lijn eindeloos doorloopt in beide richtingen. Dat deze lijn een virtuele lijn is doet daar niks aan af. Dat de lijn in dit geval wordt uitgebeeld door een goud beschilderd prikkeldraad, maakt de lijn een politieke lijn in een politieke ruimte.
Zondag 9 april 2017
Zaal open om 14.30 uur, aanvang lezing 15.00 uur
Entree € 5,00
Raymond Scott (1908-1994) was een Amerikaanse componist, pianist, Bandleader en, bovenal, uitvinder.
Een wijdverbreid misverstand is dat Scott componist was van tekenfilmmuziek. Dat was hij niet! Zijn composities (met hun merkwaardige titels) warden gretig geciteerd in Warner Bros cartoons door de keizer van de cartoon muziek, Carl W. Stalling.
In de jaren 30 had Scott een zeer populair sextet genaamd het Raymond Scott Quintette, simpelweg omdat hij niet wilde dat mensen aan sex dachten bij het zien van zijn band.
Zijn grote hits waren “Powerhouse,” “The Toy Trumpet” en “Boy Scout in Switzerland.”
In de jaren ’40 tourde hij met een bigband door Amerika en in de jaren ’50 werd hij de orkestleider van het populaire tv programma “Your Hitparade.”
Gaandeweg kwam Scott echter tot de conclusie dat een mens niet zou moeten hoeven componeren en kreeg de uitvinder in hem de overhand. Met het royale salaris dat hij genoot bij Your Hitparade bekostigde hij een complete elektronische muziekstudio en begon hij aan de ontwikkeling van een componeermachine. Deze zoektocht zou enkele decennia duren en hem uiteindelijk vele miljoenen kosten maar het resultaat was een machine genaamd het Electronium. Het Electronium had geen klavier dus er kon geen bestaande muziek op worden gespeeld. In 1970 trekt een krantenartikel over Scott en zijn machine de aandacht van Motown-oprichter en directeur Berry Gordy. Na een bezoek aan Scott’s studio bestelt Gordy een ‘Motown Electronium’ bij hem, hetgeen Scott uiteindelijk een nieuwe baan oplevert bij Motown in Los Angeles als director of research and development. De visionaire Gordy zag in het Electronium de toekomst van de Dance-muziek.
Bassist Gert-Jan Blom (1956) is de oprichter van het orkest Boulevard of Broken Dreams (1981-1984) en documentair orkest The Beau Hunks (1998-2000). Sinds 2002 is hij producer voor het Metropole Orkest. Daarnaast is hij producer van diverse cd’s voor het Basta label.
Blom zal in zijn lezing vooral ingaan op het belang van Raymond Scott’s uitvindingen en de diverse toepassingen van zijn, door het Electronium gegenereerde, elektronische muziek. Dit alles in het kader van het binnenkort bij Basta te verschijnen album “Three Willow Park – Electronic Music from Inner Space 1961-1971”.
Donderdag 30 maart 2017
Zaal open om 19.30 uur, aanvang voorstelling 20.30 uur
Entree € 5,00
Elke verzamelaar en elk filmmuseum kent ze wel: de zure films, de rode en de incomplete films. In dat laatste geval is er veelal vanwege commercie of censuur in de film geknipt, maar soms is er ook doodgewoon sprake van één of meer in het ongerede geraakte filmrollen. Filmmusea steken dan de koppen bij elkaar om een film te reconstrueren uit her en der over de wereld verspreide fragmenten.
Super B pakt dat anders aan: één zo’n gemankeerde film – waarvan pakweg tweederde voorhanden is – zal in volle glorie worden hersteld. Niet door op zoek te gaan naar de vermiste stukken en die weer in te monteren, maar door die hiaten op te vullen met ter plekke over het voetlicht te brengen remakes van de originele zang, dans en sketches.
Zou Super B niet beter moeten weten? Want zeg mij: waarom al dat gezwoeg tot iedereen er hondsmoe bij neervalt? Dat gaat hierom: Super B verheugt zich er bij voorbaat al op om na afloop van de voorstelling het publiek luidkeels te horen zingen: “You know I feel alright.”
Het draait in deze rolprent om de wederwaardigheden van een popgroep die in de jaren zestig furore maakte. Bijgestaan door vader Stiefbeen stoeit het beroemde viertal zich op beschaafd anarchistische wijze een weg door Londen dat in die tijd nog zwart-wit kleurde en uitsluitend bevolkt leek door bobbies en schreeuwende meisjes. Naast de meeslepende muziek en de daverende slapstick bevat de film ook een scène onvervalste ‘direct cinema’ met daarin een hoofdrol voor de veelgeringde drummer.
Het programma is samengesteld door Henk Hubenet, Barney de Krijger, Willem Marijs, Albert Wulffers en José de Bruin.
Met Hoogtij presenteert Ruimtevaart de tweede RAF, Ruimtevaart Art Fair, een kleine en intieme kunstbeurs met één expositiestand met daarin het werk van één kunstenaar.
RAF#2: Time present in time past, werk van José de Bruin.
Opening vrijdag 10 maart van 19 tot 23 uur
De tentoonstelling is nog op vrijdag 17 en vrijdag 24 maart van 14 tot 17 uur en op afspraak te bezoeken. De etalage aan de straatkant is dagelijks te bezichtigen.
Waarom ben je altijd daar waar je niet bent? En is dat gevoel van onbehagen niet vaak een drijfveer naar elders te vertrekken om daar geborgenheid te zoeken of wellicht zelfs wel vergetelheid? En kan dat elders ook vroeger of later betekenen? T.S. Eliot beweerde immers dat zowel verleden als heden en ook toekomst eeuwigdurend zijn en zij elkaar derhalve niet aflossen. Wat geweest zou hebben kunnen zijn of wat geweest is (en misschien ook wat al dan niet nog komen gaat), treft elkaar in het heden, of het nu gezien is of onopgemerkt is gebleven.
Zo heeft José de Bruin haar elders, zowel qua plaats als qua tijd, in de bossen in Duitsland waar zij in haar jonge jaren vakantie vierde. Daar staan bomen die er staan omdat zij door haar bekeken willen worden. Niet in een beladen woud à la Anselm Kiefer of in een pretpark à la Walt Disney, maar in een bos waar het noch dag noch nacht is en waar zij zich geborgen kan voelen, terwijl het er toch ook spannend en soms zelfs angstig of onheilspellend is. Van tussen de bomen die over haar waken, duikt beloftevol een hert op, als het tenminste niet de amazone van Magritte is, of een éénhoorn. Haar losgeknoopte haren wapperen rond haar gezicht dat kleurt van opwinding en van het koude briesje dat de herfstwarmte verdrijft. Ja, want het is herfst, het jaargetijde dat volgens John Donne zoveel gratie heeft dat lente en zomer het nakijken hebben. Een jong meisje zweeft op haar lakschoentjes boven het welriekende bladerdek en passeert een boom waaraan een bedelarmbandje, dat daar vast altijd al heeft gehangen, zachtjes ‘home is where the heart is’ zingt, met de stem van Judy Garland.
Is dit het Wonderland van Alice en tegelijk een plaats delict? Of is dit het paradijs dat reeds verloren is gegaan in een verleden tijd die nog niet voorbij is en dat ook nooit ofte nimmer zal zijn? Een paradijs dat niet meer bij machte is die geborgenheid te bieden waar nog zo hartstochtelijk naar wordt uitgekeken? Wie heeft dat niet, zo’n plek waar hij of zij iets heeft verloren, soms zelfs zonder daar ooit een voet gezet te hebben? Het vieren van zo’n bos (of wat dan ook) ontspruit niet aan nostalgie, maar aan een mateloos verlangen om dingen voor het eerst te kunnen ervaren, ook al laat de herfst weten dat er minstens zoveel schoonheid schuilt in dingen die je voor het laatst overkomen, maar, zou Nescio kunnen zeggen, ‘voor geen mensch is het weggelegd dit bij voortduring te beseffen’.
Albert Wulffers
SUPER B:
Donderdag 2 maart 2017
Zaal open om 19.30 uur, aanvang voorstelling 20.30 uur
Entree € 5,00
Hotel Forum en mnge, twee films van Arianne Olthaar, vragen zich in nauwe samenhang af wat er nu eerder was, de maquette of het gebouw, en welk van die twee het meest echt is. Julien Doigny greep voor zijn hedendaagse familiekroniek Basja underground naar super8, het materiaal bij uitstek voor de thuisfilmer. Bespiegelingen van Fernando Pessoa inspireerden Lichun Tseng bij haar evocatieve verbeelding in The captured light of an instant, terwijl Ilja Leonard Pfeiffer in Ilja zijn stem geeft aan de door Jérome Schlomoff met zijn pinholecamera geschoten beelden van Genua. Vanzelfsprekend en verrassend, want geworteld in de traditie, maar eigentijds bewerkt, is in duister zwart-wit Le macaour van Roman Ermolaev. Eveneens in zwart-wit, en grof van korrel, is Quintal, waarmee Bernardo Zanotta zich schatplichtig toont aan Glauber Rocha, de leidende figuur achter de Braziliaanse Cinema Novo in de jaren zestig van de vorige eeuw. Naast het beklemmende van de laatste twee films is er ook het pure plezier in de textuur van het filmmateriaal, zoals in Audition van Esther Urlus; of het vrolijke dadaïsme van Haar borsten popten als puisten. Verantwoordelijk voor dat dadaïsme is Carlijn Fransen, die ook tekent voor De eenzame eenheid, een reeks absurdistische tableaux vivants, met een hoofdrol voor de kleur geel en voor de maker zelf, die qua dead pan Buster Keaton naar de kroon steekt. Na het sprankelende juweel Elegie, stortte Julia Kaiser zich op het melodrama Afscheid van Han, een onwaarschijnlijke symbiose van acteurs van vlees en bloed met poppen, welke laatste weigeren om net echt te worden en dus zichzelf blijven.
Wat hebben voornoemde films nu gemeen? Eigenlijk heel weinig, behalve dat zij, hoewel veelal digitaal afgewerkt, (grotendeels) zijn opgenomen op analoog (8, 16, 35mm) celluloid filmmateriaal. Dat deze liefde voor celluloid niets van doen hoeft te hebben met bedenkelijke nostalgie of met – erger nog – sektarisme, mag blijken uit deze aflevering van Te gast bij Ruimtevaart, die werd samengesteld door Super B en Frank Bruinsma met dank aan Anna Abrahams en Nico Bunnik.
SUPER B:
Donderdag 16 februari 2017
Zaal open om 19.30 uur, aanvang voorstelling 20.30 uur
Entree € 5,00
De witte kartonnen doosjes waarin veelal de kortfilmpjes van dit programma verpakt zaten, zijn blanco maar af en toe beplakt met een etiket dat als titel Wonderful London vermeldt. Het zal dan ook niemand bevreemden dat deze verzameling films over de Britse hoofdstad werden aangetroffen in de nalatenschap van iemand die bij leven de kost verdiende als leraar Engels aan een Haagse middelbare school. Maar niets is wat het lijkt, want gaat het hier wel om toeristische souvenirs? Notities in handschrift op de doosjes doen immers vermoeden dat de verpakking de lading niet dekt. Wat immers te denken van tekstjes als 'o la la, Venus in bad, Jane krijgt het warm, twee meisjes, Jacky eet banaan en speelt met een poesje, bikiniverbod, sexercities' en ga zo maar door? Als dan ook nog de naam van Betty Page opduikt èn Venus Films èn als regisseur ene HM genoemd wordt, welke laatste vermaard is als vervaardiger van fotografisch afrodisiacum, dan weet de kenner genoeg. Wat zich op het eerste gezicht onschuldig voordoet, heeft oog voor andere rondingen dan die van de koepel die het etiket siert.
Bijna tien jaar geleden presenteerde Super B een eerste selectie uit deze collectie ondeugende filmpjes van vóór 1960 en is het nu tijd voor een tweede bloemlezing, waarbij de zwijgende beelden – die desondanks welsprekend zijn – live van passende muziek worden voorzien door een discjockey, die er de voorkeur aan geeft om anoniem te blijven. Tijdens de pauze valt er te genieten van pikante dia’s die de revue passeren, in welke serie ook de korte fotoroman Coucher de la Parisienne is opgenomen, en die stammen uit ongeveer dezelfde periode als de smalfilmpjes, net zoals ook de waanblaadjes, die nu in 2017 zonder banderol of cencuurstickers te bewonderen zullen zijn. De vrolijke potpourri zal worden ingeleid door iemand die meer verstand van zaken heeft dan Sexualforscher Oswalt Kolle en Goedele Liekens samen.
Het programma is samengesteld door Henk Hubenet, Barney de Krijger, Willem Marijs, Albert Wulffers en José de Bruin.
Zondag 22 januari 2017
Inloop vanaf 13.30 uur
Performances van 14.00 - 17.30 uur
Uitloop van 17.30 - 18.00 uur.
Dit performance-event is bedoeld als kennismaking en uitwisseling tussen kunstenaars en publiek. Een divers aanbod van verschillende performance-kunstvormen zal de middag vormen, uitgevoerd door Haagse kunstenaars.
Deelnemers: Topp en Dubio, Roos Hoffmann, Wen Chin Fu, Sarah Atzori, BMB con. Justin Bennett en Roelf Toxopeus, Jolanda Jansen, Yvette Teeuwen, Lisetteh en Kees Koomen.
Super B:
Donderdag 15 december 2016
Zaal open om 19.30 uur, aanvang voorstelling 20.30 uur
Entree € 5,00
Iedereen heeft hem vast weleens daar zien zitten, die man met zijn pet en zijn eeuwige rode overall, op een stoeltje voor een winkelpand aan het Spui. Een pand boordevol gokmachines, projectoren en vooral heel veel films in allerhande soorten en maten, van slapstick met Buster Keaton tot de avonturen van Errol Flynn. Na de dood van Henk Roos, want zo heette die man, raakte diens schatkamer jammerlijk in verval. En het betrof hier nog slechts een deel van een ooit veel groter geheel, want tot begin van de jaren negentig van de vorige eeuw bestierde Henk Roos in het ernaast gelegen pand een sportschool en ook een speak-easy ROARING 20’s genaamd, waar pianist Tom tussen het jenevertjes drinken door de honkytonkpiano bespeelde, waar karaoke avant la lettre werd beoefend, waar behendige obers met dienbladen vol bier door de volgepakte kroeg laveerden, waar de vloer kraakte van gepelde pinda’s, waar het blauw stond van de rook en waar het oubollige rats-kuch-en-bonen tot groot vermaak werd opgeluisterd met filmbeelden van schietende en lassowerpende cowboys en van eindeloos achter boeven aan rennende binken. Super B onderneemt een poging deze Haagse historie voor een avond te laten herleven. Bert Jansma (Den Haag Centraal), een van de bezoekers van weleer, zal – gezeten aan de piano – herinneringen ophalen aan die vervlogen tijden. Er zullen films te zien zijn zoals die ook daar draaiden; westerns, cartoons, trailers, journaals en noem maar op. Eregasten van het spektakel zijn Henks dochter Barbara Roos en Patrick Spaans die beiden hun sporen hun sporen hebben verdiend in de woelige wereld van ROARING 20’s.
Met dank aan de gemeente Den Haag
Sunday 24 November 2016
Entrance 15:00, open 14:30
Admission € 5,00
Sunday 13 November 2016
Entrance 15.00, open 14.30
Admission € 10,00, students € 5,00
cash only
Super B:
Zondag 2 oktober 2016
Zaal open om 19.30 uur, aanvang voorstelling 20.30 uur
Entree € 5,00
Stichting Ruimtevaart
Loosduinseweg 9
2571 AA Den Haag
Receptie vrijdag 30 mei, 19 - 23 uur, met Hoogtij #37
The Oval Office is een semi-tijdelijk project waarbij kunstenaars werk tonen in de vitrine aan de straatkant totdat de tentoonstellingsruimte n9 van Stichting Ruimtevaart weer vrij wordt gegeven als publieke ruimte.
Adres: Loosduinseweg 9, 2571 AA Den Haag. Email: info@stichting-ruimtevaart.nl. Website: www.stichting-ruimtevaart.nl Organisatie: Henk Hubenet, José de Bruin en Maarten Schepers.
Stichting Ruimtevaart heeft het genoegen u uit te nodigen voor de opening van de eerste tentoonstelling in
Receptie op donderdag 13 februari om 17.00 uur met film en muziek. De tentoonstelling loopt van donderdag 13 februari t/m zondag16 maart 1014 en is permanent te zien vanaf de straat.
Macrofiche from BMB con on Vimeo.
BOTTOM ROCK
Vrijdag 14 oktober 19.00 uur
Rendez-vous voor het gebouw! Met het verwachte mooie weer een goed alternatief.
In verband met de brand in een van de ateliers en alle maatregelen m.b.t. de brandveiligheid die stichting Ruimtevaart opgelegd heeft gekregen is het op last van de stadsdeel- inspecteur niet toegestaan om meer dan 5 personen per keer toegang te verlenen tot het gebouw.
De tentoonstelling kan dus maar door maximaal 5 personen per keer bezocht worden. Een unieke belevenis!
EX-MÊKH presenteert
Todos los Santos,
een post-halloweenshow
Vrijdag 12 t/m zondag 14 november in zaal n9
Opening in het kader van Hoogtij #23:
Vrijdag 12 november 2010, 19.00 – 23.30 uur.
Zaterdag 13 en zondag 14 november 2010 is de tentoonstelling te bezoeken van 14.00 – 18.00 uur
Met werk van:
De 49 stoelen van van Agt
zaterdag 30 oktober
Zaal open 20.00, aanvang voorstelling 21.00 u. Toegang €5,-
Er was eens een koning in België die voor één dag net deed of hij geen koning was. Toen hij de volgende dag wakker werd, was hij ineens de baas van een land met abortuswetgeving. In ons land hield Juliana haar kroon gewoon op toen een van de meest curieuze wetten op het vlak van de goede zeden werd aangenomen.
Wat was het geval? Het was in Nederland verboden om pornografische films openbaar te vertonen, zelfs aan een publiek van uitsluitend volwassenen die tot de jaren des onderscheids waren gekomen. Maar het volk wilde zijn zinnen geprikkeld laten worden door rolprenten als ‘The private afternoons of Pamela Mann’, ‘The openings of Misty Beethoven’ en niet in de laatste plaats ‘Deep throat’. Er was geen houden aan en toen kwam Dries van Agt met een lumineus idee: het mocht, maar dan alleen in zaaltjes met een capaciteit die minder was dan 50 stoelen. Het sommetje was snel gemaakt: 50-1=49. Exploitanten van bioscopen verwijderden hier en daar wat stoeltjes en projecteerden vervolgens legaal genitalia.
Super B wil proefondervindelijk onderzoeken waarom 49 het juiste aantal mensen is om gezamenlijk mee naar porno te kijken en zal daartoe de zitcapaciteit tot 49 ophogen.
Met een inleiding tot de films door iemand met verstand van zaken.
In de foyer zal een bescheiden tentoonstelling worden ingericht van handmatig gecensureerde vitrinefoto's en filmaffiches.
Met dank aan gemeente Den Haag
Lichtgevoelig - Dead Media Revisited
Tentoonstelling 4 september - 26 september 2010
Openingstijden: vrijdag t/m zondag 13-17 uur
Kunnen hedendaagse kunstenaars nog werk maken waarin zij doodverklaarde media op een nieuwe manier gebruiken? Door een aantal kunstenaars uit te nodigen die met ongebruikelijke wijzen van fotografie bezig zijn wil de tentoonstelling deze vraag - voorlopig - beantwoorden. Voorlopig, omdat de expositie is bedoeld als prelude van een meerjarig onderzoek waarin fotografie, geluid, film, video en drukwerk aan dezelfde vraagstelling zullen worden onderworpen. Onder de noemer Dead Media Revisited zal worden nagegaan of het mogelijk is actuele kunst te maken met behulp van dood verklaarde media.
De kunstenaars Loes Aarts (NL), Melissa Cruz (COL/NL), Steven Jouwersma (NL), Martti Kapanen (FIN) en Joep Neefjes (NL) zullen in een laboratoriumachtige situatie de grensgebieden van de analoge fotografie verkennen.
Curatoren: Barney de Krijger en Gerrit Jan de Rook.
Opening van de tentoonstelling tijdens Hoogtij 19.00 uur
Met dank aan gemeente Den Haag
Super B
Super B presenteert een nieuwe reeks filmavonden in 2010
Super B
Super B filmvoorstelling en tentoonstelling in N9
Zaterdag 4 september 2010
Zaal open 20.00, aanvang voorstelling 21.00 u. Toegang €5,-
Super B: Lichtgevoelig
Mensen die de zon zien ook als die niet schijnt, hebben meer gelijk dan zij zelf zullen vermoeden. Immers zonder zon geen steenkool en zonder kolen geen energie waarop een gloeilamp kan branden. Dat leert een pienter neefje van zijn geleerde oom in de onderwijsfilm ‘Light and its story’. Beide wijsneuzen zijn brildragend en het verbaast dan ook niet dat het gesprek op lenzen uitkomt.
De stap naar fotografie is dan een kleine, maar je kunt het medium ook kunstzinnig benaderen. Dat laatste doet Nico Crama in zijn film ’Foto-portret’ uit 1970. Beginnend bij kiekjes –zo genoemd naar de Leidse fotograaf J.D. Kiek- verhaalt de film van de rivaliteit tussen schilderkunst en fotografie, van Degas tot Warhol. Onderwijl passeren portretten van vele groten der aarde de revue.
Het zijn daarentegen arbeiders die de sociale fotografie van Piet Zwart en Paul Schuitema bevolken. Polygoon bezocht een tentoonstelling van hun werk uit het interbellum in het Haags Gemeente Museum, maar had evenzeer aandacht voor het nieuws van de dag in 1980 (Aantjes en lelijke eendjes), getuige een verslag over de inzending voor de Zilveren Camera dat jaar.
Wat men ook fotografeert, vakmanschap blijft meesterschap. Een bezoek aan Paul Huf, de portrettist van menig hoezepoes en BN’er, kon daarom vanzelfsprekend niet uitblijven. Terwijl de meester een paringsdans uitvoert met zijn modellen, formuleert hij zijn gedachten over het medium. Eén vraag blijft onbeantwoord: is Huf nu beter als fotograaf of toch als biertapper?
Zon of geen zon, dat doet er dus eigenlijk niet toe. Neem de volgende fototip van Jan ’geknipt om te kieken’ Wolfslag daarom goed ter harte: ‘ Elk weer is foto-weer’.
De filmvoorstelling gaat samen met de tentoonstelling en wordt voorafgegaan door een lezing van fotograaf en fotohistoricus Jan van Dijk, die zich voor het prentenkabinet van de Universiteitsbibliotheek Leiden bezighoudt met het determineren van historische fotografische en fotomechanische procedés
Zaterdag 10 juli 2010
Zaal open 20.00, aanvang voorstelling 21.00 u. Toegang €5,-
Bauer U5R 35mm
Nu de restauratie van de trots van Super B, de Bauer U5R 35mm projector voltooid is, bestaat eindelijk de mogelijkheid om naast de smalfilmformaten(8mm en 16mm) ook films op bioscoopformaat (35mm) uit onze archieven aan het publiek te presenteren, zelfs cinemascope, om deze lust voor het oog gepast te vieren heeft Super B een feestelijk programma vol surprises samengesteld, dat nog slechts een voorproef is van al het moois dat in de komende maanden en jaren de revue zal gaan passeren, van bioscoopjournaals tot commercials en van cartoons en documentaires tot zelfs avondvullende speelfilms.
Om de ingebruikneming van dit cinematografische speelgoed voor gevorderden luister bij te zetten zal een keur aan vips op het witte doek aan u voorbij trekken. Wat te denken van H.M. Koningin Juliana die de wereldbeker overhandigt aan Piet Keizer van Ajax? Of van Sean ‘007’ Connery met Lotte Lenya als zijn chaperonne? Of van Goofy met zijn visvriendje Wilbur of van Tineke (Papadidoepadoea) die ‘koffietijd presenteert’ voor radio Veronica? Of van Marlboro Man, hoewel die even om een boodschap schijnt? But that’s not all, folks! Want iedereen is welkom. Ook rasechte Jordanezen zullen van de partij zijn en zelfs de cast van de ‘Dreigroschenoper’ geeft acte de présence.
Ronald Rosbeek van Rosbeek Techniek, die Super B met raad en daad ter zijde stond bij de opknapbeurt van de Bauer U5R, zal de avond openen met een korte verhandeling over de zegeningen van 35mm-projectie
Zaterdag 12 juni 2010
Zaal open 20.00, aanvang voorstelling 20.30 u. Toegang €5,-
FilmLab te gast bij Ruimtevaart
Wat is Filmlab?
Veelal korte films: documentaire, speelfilm, experimenteel, abstract… recent werk, oud werk... geen thema, de keuzes voor de films worden op basis van de zeer objectieve filmlab “indrukwekkend / miskend / onbekend” criteria gemaakt. Hier wordt nooit van afgeweken.
Volgens traditie wordt het programma vooraf niet bekend gemaakt. Voor diegenen die toch nieuwsgierig zijn… Er is een wereldpremière aanwezig, er komt abstract spektakel, daar tegenover staat subtiel visueel genot, een onbekende klassieker, aanstormend talent en meer… nieuwsgierig? Terecht!!
Samenstelling / tekst: Nico Bunnik, André Bijma en Frank Bruinsma.
Zaterdag 5 juni 2010
Zaal open 20.00, aanvang voorstelling 21.00 u. Toegang €5,-
Jazz in the Movies
In deze tijd beschikken we door You Tube over eindeloze mogelijkheden beelden te downloaden en te samplen. Iedereen die wel eens op een verloren moment achter de computer heeft gezeten kent de verbazing waar je invalt bij het zien van de ene concertopname na de andere. Een logische exponent daarvan is een verschijnsel als Upload Cinema waarbij beelden van het internet tot een programma verwerkt worden. De benadering van Super B is fundamenteel anders. Super B zoekt het in de beperking. De beperking die film op celluloid nu eenmaal oplegt. Super B zoekt niet maar vindt!
Voor Jazz in the Movies heeft Super B in de eigen archieven weer enkele pareltjes gevonden. Op het programma staat o.a. ‘Boogie Woogie Dream’ met Pete Johnnson, Meade Lux Lewis en Albert Ammons. De zangeres is de nog maar onlangs gestorven Lena Horn en hier nog een jong meisje aan het begin van een grote carrière.
Een ‘Jazzy’ Walter Lantz cartoon, 'Jivin' in Bebop' van William D. Alexander met Dizzy Gillespie and his Orchestra. Couleur locale met het hilarische 'Jazz in Amsterdam'. Met Gerry Pack and
his partners, het Caramella Quartet, het Heintz Althof Quartet en het Kees Kuyt Combo. Als besluit de film 'Jazz in Exile' met o.a. Dexter Gordon, Phil Woods, Freddie Hubbard.
Inleiding door Bert Jansma, journalist en kunstredacteur van De Haagsche Courant en Den Haag Centraal.
 |
Het werk waarvoor kunstenaars zelf als het ware een ‘blinde vlek’ hebben binnen hun oeuvre wordt als aanleiding genomen voor deze tentoonstelling. Uitingen die niet ontstaan zijn als hoofddoel, maar parallel lopen aan het denkproces en als het ware brandstof zijn voor het uiteindelijke werk.
Met flipside als eerste in een reeks van tentoonstellingen wordt een andere kant belicht van een aantal kunstenaars die werkzaam zijn bij Stichting Ruimtevaart: José de Bruin, emjan, Eyal Holtzman, Henk Hubenet, Natasja van Kampen, Paul Klaui, Astrid Nobel, Mari Serraris en Agnes de Wit.
Samenstelling flipside: Natasja van Kampen en Henk Hubenet.
Opening vrijdag 12 februari 19.00 uur.
Afterparty Hoogtij bij Stichting Ruimtevaart vanaf 23.00 uur.
Muziek Josef Nitsch Quartet.
flipside is geopend van 12 februari t/m 28 februari 2010
op vrijdag, zaterdag en zondag van 13.00 tot 17.00 uur.
Stichting Ruimtevaart
Loosduinseweg 9, 2571 AA Den Haag
flipside is mede tot stand gekomen door een subsidie van Stroom Den Haag.
Super B
Super B presenteert een nieuwe reeks filmavonden in 2010
Zaterdag 23 januari 2010
Zaal open 20.00, aanvang voorstelling 20.30 u. Toegang €5,-
Laterna Magica te gast bij Ruimtevaart
Galantee Show door Laterna Magica van Herman Bollaert.
Tijdens de eerste helft van de 19e eeuw vormde de toverlanternist in bijna elke Europese stad een vast onderdeel van het straatbeeld. Deze rondtrekkende “savoyard” droeg de toverlantaren op zijn rug en werd vaak vergezeld door een assistent met een draagbaar orgeltje. De plaatselijke bevolking kon de lanternist binnenroepen om een voorstelling te geven in ruil voor een warme maaltijd of een kleine financiële vergoeding. De vertoonde geschilderde afbeeldingen op de glasplaatjes vormden meestal illustraties van populaire verhalen, gedichten of zedenschetsen. Geprojecteerd met de toverlantaren leken deze beelden wel op de muur getoverd. De periode van 1840 tot 1910 wordt gezien als glorietijd van de toverlantaren. In de loop der tijd, mede door de opkomst van het nieuwe medium film vervaagde de populariteit van de Galantee Showman om uiteindelijk bijna helemaal uit te doven.
Deze prachtige voorstelling met authentieke toverlantarens, fraai beschilderde glasplaten en verbazingwekkende optische effecten, begeleid van gesproken tekst en levende muziek roept de magie van de toverlantaren weer tot leven.
Annet Duller: lanterniste
Jan Desmet: trompet
Karl Vanneste: klavier
Herman Bollaert: declamatie en algemene leiding
Met dank aan gemeente Den Haag
Zaterdag 9 januari 2010
Zaal open 20.00, aanvang voorstelling 20.30 u. Toegang €5,-
Russisch Roulette
Midden jaren zestig van de vorige eeuw draaide de film in de Cineac aan het Buitenhof. Nu éénmalig terug bij Super B: “Rusland: Nicolaas ІІ – Stalin”. In een mix van speelfilmfragmenten (o.a. Eisenstein) en bioscoopjournaals wordt de veelbewogen Russische geschiedenis tijdens de eerste helft van de twintigste eeuw uit de doeken gedaan. Van objectiviteit is daarbij niet echt sprake, maar de rolprent zal toentertijd zeker de goedkeuring van Mr G.B.J. Hilterman hebben kunnen wegdragen.
Daartegenover staan beelden in sovjetfilms die tonen hoe arbeiders zich van hun taken kwijten in de staalindustrie en tapijtweverijen, waarna zij ontspanning zoeken in sport en folkloristische dans. “Sovjet pioniers of space flights” richt de schijnwerper op de mens achter kosmonauten als Joeri Gagarin en Valentina Teresjkova. Voor de kleintjes is er een aflevering uit de destijds immens populaire tekenfilmserie “Wacht maar af!”, waarin te zien valt hoe een kloon van de Grote Boze Wolf maar niet met zijn poten van de kippetjes en konijntjes af kan blijven. In “Het opperhoofd van de roodhuiden” wordt schaamteloos leentjebuur gespeeld bij Hollywood en weet een klein etterbakkie het leven zuur te maken voor twee Laurel & Hardy–achtige cowboys in een huifkar. En dan komt er ook nog een Rus bij de kapper.
De avond zal worden opgeluisterd met een muzikaal optreden door de jeugdige Russische zangeres Katja Ivanova. Zij zal ondermeer “Dorogoi dlinnoyu” ten gehore brengen, een lied dat iedereen bekend in de orenzal klinken, want het betreft de oerversie van de wereldhit “Those where the days” uit 1968. Met dank aan Otto Gooiker (Sloezjba) en Martin Kraan.
Zaterdag 5 december 2009
Zaal open 20.00, aanvang voorstelling 20.30 u. Toegang €5,-
O, KOM ER EENS KIJKEN wat u in uw schoentje vindt!
Alles gekregen van die goede Sint:
geen kaatseballen in een net
en ook geen letter van banket
geen pop met vlechten in het haar,
maar maar maar maar maar maar maar:
een stoomboot die naar Napels vaart,
een autorit in volle vaart,
een turnster die een paard bespringt,
een echt idool dat schlagers zingt,
een cocktailjurk die haar goed stond,
het bier dat Kennedy lekker vond,
een artieste die het luchtruim kiest,
een pilletje voor als men niest,
een zwarte schimmel voor de Sint,
een tamboerijn met zelfs zijn kind,
een prachtopname uit de lucht,
een frisse adem waarvoor niemand vlucht,
een schaduwbeeld vol erotiek,
een vliegend zilv’ren mechaniek,
een Japanse die zich heus niet schaamt,
een aap die doet zoals ’t betaamt,
een letterkunstenaar met zijn schaar
en, o ja, wist u het maar!
Sint zelf is ook van de partij.
Met Piet Verdriet maakt hij u blij!
Carnaval der dieren
Zaterdag 7 november 2009
Zaal open 20:00, aaanvang voorstelling 20:30.
Toegang € 5,-
Als wij de carnavalshit mogen geloven (en waarom zouden wij daaraan twijfelen?), dan ziet de zanger allemaal beestjes als hij gedronken heeft. Of hij te midden van al die fauna ook wel eens een olifant in kennelijke staat voorbij heeft zien komen, daarover bestaat geen zekerheid, maar Super B laat zien dat dit dier wel degelijk te diep in een naar zijn eigen soort genoemd glaasje kan kijken. En wie mocht denken, dat olifanten in muzikaal opzicht uitsluitend op de trompet excelleren, die komt bedrogen uit, want er valt geen instrument te verzinnen waarmee jumbo geen raad weet.
Dit en vele andere wonderen der natuur passeren de revue in een filmprogramma dat plaatsheeft aan de vooravond van de elfde van de elfde. Terwijl de katten van huis zijn, omdat die hooghartig weigerden mee te werken aan het feestgedruis dansen alle dieren op tafel.
Maar het is niet alleen maar jolijt, want waar sommigen cartoonesk de beest uithangen daar weten de bewoners van Kruger Wildpark zich te gedragen zoals het behoort.
Helaas bleken Lassie en Rin Tin Tin te druk met het redden van de mensheid om van de partij te kunnen zijn, maar een andere hond slaagt erin hun afwezigheid overtuigend te doen vergeten. Deze teckel weet namelijk de al oude parabel van de verloren zoon met verve nieuw leven in te blazen.
Mr Ed heeft daar echter in het geheel geen oren naar, want zijn hormonen beginnen op te spelen. Het zou geen kwaad kunnen hem er zo langzamerhand op te wijzen hoe egeltjes hèt doen. Maar doen die laatstgenoemde diertjes hèt echt wel héél voorzichtig? Doen zij het überhaupt wel?
Of deze vraag afdoende beantwoord gaat worden, hult zich vooralsnog in nevelen, maar zeker is, dat iedere bezoeker van het filmprogramma zich zal verbazen over de ongekende wonderbaarlijkheden van de schepping.
Explicateur ‘Eine stachlige Geschichte’: Albert Wulffers.
Inleiding door Louis Kleyweg, auteur van ‘Herinneringen aan De Haagsche Dierentuin’.
Met dank aan gemeente Den Haag
Uitnodiging (EX)-MÊKH Takes Five
Het kunstenaarscollectief (EX)-MÊKH organiseert, op uitnodiging van stichting Ruimtevaart, een zich constant veranderende tentoonstelling in de expositieruimte n9 van 11 september t/m 11 oktober 2009. De veranderingen binnen de tentoonstelling zijn te zien op vijf achtereenvolgende weekenden
De titel van het project, "(EX)-MÊKH Takes Five", refereert aan de uitdrukking "Take Five" die onder andere in de Amerikaanse jazzmuziek wordt gebruikt om even pauze te nemen. Het bekende nummer " Take Five" schreef Paul Desmond in 5/4 maat voor het Dave Brubeck Quartet om Desmond tijdens de drumsolo gelegenheid te geven even een sigaretje te roken. En hier bestaat een onverwachte parallel met de serie van vijf tentoonstellingen van (EX)-MÊKH. Tijdens deze periode krijgen de deelnemers en gasten aan "(EX)-MÊKH Takes Five" de gelegenheid elkaar te beoordelen, te becommentariëren, aan te vullen en op elkaar te reageren.
(EX)-MÊKH is een samenwerkingsverband tussen de beeldend kunstenaars: Maarten Schepers, Ellen Rodenberg, Kees Koomen en Hans Ensink op Kemna.
(EX)-MÊKH Takes Five 1
Opening vrijdag 11 september vanaf 19:00.
Ddeze opening valt samen met HOOGTIJ # 18, de culturele route van Den Haag t/m 23:00
www.hoogtij.net
Zaterdag 12 september 12.00-18.00 uur
Zondag 13 september 12.00-18.00 uur
Beeld:Kees Koomen, Ellen Rodenberg, Stijn Peeters, G.J. de Rook, Machiel van Soest
Geluid: Cristal Archives, Jan Borchers
Tekst: Ineke van der Wal, beeldend kunstenaar en commentator van (EX)-MÊKH Takes Five
Muziek: Bandje Brak op vrijdag 11 september tijdens Hoogtij # 18 vanaf 22.00 uur
Judith van Bilderbeek, zang, gitaar, Willem Marijs, gitaar, zang, mondharmonica, Jerry Haket, basgitaar, Daniel de Witte, drums, zang
Adres: Stichting Ruimtevaart / n9
Loosduinseweg 9
2571 AA Den Haag
Tentoonstellingsdata:
(EX)-MÊKH Takes Five 2
Opening 18 september 17.00-19.00 uur
19 september 12.00-18.00 uur
20 september 12.00-18.00 afsluiting vanaf 16.00 uur met muziek
(EX)-MÊKH Takes Five 3
Opening 25 september 17.00-19.00 uur
26 september 12.00-18.00 uur
27 september 12.00-18.00 afsluiting vanaf 16.00 uur met muziek
(EX)-MÊKH Takes Five 4
Opening 2 oktober 17.00-19.00 uur
3 oktober 12.00-18.00 uur
4 oktober 12.00-18.00 afsluiting vanaf 16.00 uur met muziek
(EX)-MÊKH Takes Five 5
Opening 9 oktober 17.00-19.00 uur
10 oktober 12.00-18.00 uur
11 oktober 12.00-18.00 afsluiting vanaf 16.00 uur met muziek/performance
(EX)-MÊKH Takes Five 2
Opening vrijdag 18 september 17.00-19.00 uur
Zaterdag 19 september 12.00-18.00 uur
Zondag 20 september 12.00-18.00, afsluiting vanaf 16.00 uur met muziek
Beeld: Kees Koomen, Ellen Rodenberg, Hans Ensink op Kemna, Maarten Schepers en gasten
Tekst: Ineke van der Wal, beeldend kunstenaar en commentator van (EX)-MÊKH Takes Five
Muziek: improvisaties door verschillende musici, geprogrammeerd door Jan Borchers
(EX)-MÊKH Takes Five 3
Opening vrijdag 25 september 17.00-19.00 uur
Zaterdag 26 september 12.00-18.00 uur
Zondag 27 september 12.00-18.00 uur, vanaf 16.00-18.00 uur muziek van drie bijzondere artiesten die deze middag in de “improvisatiepoel” stappen en een muzikaal/sonisch maar vooral geïmproviseerd concert presenteren.
Copernicus: Jos Lammers/toetsenist/accordion
SofPosh: Barry Sprokkereef /gitaar/effects
Dr.Dynamite: Deef den Hartog/electronica/zang
Tekst: Ineke van der Wal, beeldend kunstenaar en commentator van (EX)-MÊKH Takes Five
www.shootingfootage.net/WG@EET%20official%20site.html
(EX)-MÊKH Takes Five 4
Kees Koomen en Ellen Rodenberg zullen in het 4e weekend reageren op de tentoonstelling ”Inside/Outside” van Maarten Schepers, Hans Ensink op Kemna, Nies Vooijs, Marieke Klos,Roeland Langendoen en Barney de Krijger.
Zij doen dit door ingrepen in het tentoonstellings beeld met nieuw eigen werk maar ook met nieuwwerk van Machiel van Soest.
Tekst zowel in Ruimtevaart als op het web: Ineke van der Wal, beeldend kunstenaar en commentator van (EX)-MÊKH Takes Five EX MEKH TAKES FIVE + comment Ineke.htm
Opening vrijdag 2 oktober van 17.00-19.00 uur
Zaterdag 3 oktober 12.00-18.00 uur
Zondag 4 oktober 12.00-18.00 uur vanaf 16.00-18.00 uur experimentele elektronica van Olaf Wempe en Joanna Pavelescu; wg@eet en Stephan C Kaffa; iPennies
http://www.myspace.com/weregreatateverythingexceptthis
(EX)-MÊKH Takes Five 5
Onderwerp van de afgelopen 4 tentoonstellingen waren de thema’s reflectie, referentiekader en Inside/ Outside. De tweedeling van het collectief in de eerste vier weekenden wordt in het vijfde weekend weer ongedaan gemaakt.
In deze laatste tentoonstelling gaan we terug naar de individuele beroepspraktijk die de voedingsbodem is van (EX)-MÊKH.
Ellen Rodenberg, Hans Ensink op Kemna, Maarten Schepers en Kees Koomen zullen ieder een ouder “sleutelwerk” tonen naast een recent werk.
De gastkunstenaars, Machiel van Soest, Stijn Peters, G.J. de Rook, Marieke Klos, Barney de Krijger, Nies Vooijs en Roeland Langendoen laten werk zien dat nieuw licht werpt op de tentoonstellingsreeks (EX)-MÊKH Takes Five.
Tekst zowel in Ruimtevaart als op het web: Ineke van der Wal, beeldend kunstenaar en commentator van (EX)-MÊKH Takes Five EX MEKH TAKES FIVE + comment Ineke.htm
Opening vrijdag 9 oktober van 17.00- 23.00 uurVanaf 19:30 muzikanten die niet eerder met elkaar speelden, ontmoeten elkaar in de "improvisatiepoel" van het (EX)-MÊKH Takes Five evenement, met artiesten die Ruimtevaart drie zondagen wisten te vullen met experimentele elektronica, krautrock, nofolk, drones en psychedelica.
Komende vrijdag is er een slotconcert; alle zoets van de afgelopen zondagen met een hartig randje.
Samenstelling: Jan Borchers
Aanvang 19.30 na de soep: Barry Sprokkereef: gitaar/effects Deef den Hartog: electronic/zang Jan Borchers: electronics/bass Paul Klaui: electronics/effects
Leo Jinssen: guitare/effects Olaf Wempe: laptop Stephan C Kaffa: laptop
Openingstijden tentoonstelling
zaterdag 10 oktober 12.00-18.00 uur
zondag 11 oktober 12.00-18.00 uur
- weregreatateverythingexceptthis
van alle weekenden wordt verslag gedaan op de volgende sites:
http://www.ellenrodenberg.nl/EX MEKH TAKES FIVE.htm
http://www.xs4all.nl/~chmkoome/ Takes Five.htm
Adres: Stichting Ruimtevaart / n9
Loosduinseweg 9
2571 AA Den Haag
Met dank aan Stroom Den Haag / met financiële steun van gemeente Den Haag
NEXT HORIZON Fest
.jpg)
muziek en film festival
Woensdag 23 september 2009
Zaal open 18.30 uur, aanvang 19.00 uur. Toegang € 9,-
Mark McGuire (US) Steve Hauschildt (US) Family Battle Snake (GR) James Ferraro (US) Dolphins into the Future (BE) Dreamer's Cloth (DK) Stellar OM Source (NL)
Films by Daniel Lopatin
Mark McGuire
Plays guitar in the band Emeralds with John Elliott and Steve Hauschildt. They are currently based in Cleveland, Ohio. Their music is of an improvisational nature and is synthesizer and guitar-centric, however vocals, electronics and field recordings are often utilized to create dynamic textures amidst melodious backdrops and minimal structures. Though their sound cannot be pinned down to one specific genre, it recalls the organic/electronic explorations of Tangerine Dream, Ashra, Coil, Terry Riley and Popol Vuh to name but a few. He runs the label Wagon.
Steve Hauschildt
One-third of Cleveland, OH's Emeralds (see Mark McGuire), Steve Hauschildt is also a prolific solo artist. His analog synthesizer based compositions combine dense analog synth drones with progressive and new age inspired riffs.
Family Battle Snake
Is Bill Kouligas, Greek born, currently residing in Berlin. Delving into the realm of deep listening, transported by way of analogue synthesizers, Family Battle Snake weaves an electronic web that cocoons the listener in warm cascading frequencies. Calls to mind classic electronic composers such as Charles Dodge, Eliane Radigue and even a hint of NWW. Bill runs his own Label (pan-act.com).
James Ferraro
The Skaters' James Ferraro seems to be on a completely different trip than most of his peers on the US psychedelic underground. While bands like Double Leopards and Robedoor, not to mention The Skaters, steep themselves in occultist mystique, James takes his inspiration from the tackier elements of pop culture. The Xeroxed back cover of Multitopia, one of a series of fresh CD-Rs released in Europe, depicts a bare-chested glamour model with James's afro-rimmed face superimposed on top of her own, leaning against an arcade machine. Not a shaman or a sigil in sight.
Dolphins into the Future
Is the musical project of Belgium's Lieven Martens. He communicates with dolphins. Lo-fi new age music made from tapes, keyboards and delay. "This is a transcription of the knowledge and wisdom about the past and future of earth. We receive this content through emotional-emphatic contact with dolphins. These are holograms of beauty and positivism". In addition he runs the tape label Dreamtime Taped Sounds, and other set of labels.
Dreamer's Cloth
is Jonas Frederiksen from Copenhagen. He has been pumping out limited-edition, cassette-only recordings from a secret lair in Denmark as fast as eager bloggers can upload them. The idea of swimming in an ocean on a distant planet full of telepathic otters, diving underwater in the ambient dreamlands of fantasy creatures and unknown high sky visions: these are beautiful & psychedelic new age bliss-sound drones. Jonas runs the tapelabel Beyond Repair Records.
Stellar OM Source
Real name Christelle Gualdi. Sounds off the upper and lower registers of ocean waves as transformed by her synthesizer. The music's progression and regression exist as an organic and humanistic wave to the synthesizer. Stellar's involves musicality as a transport to the Ocean realm within the stars. As the oceans water glistened from the moon as indirect reflection of star space. Her sounds can be related to Terry Riley or Alice Coltrane. Played with Tony Conrad and Thurston Moore.
Super B
Super B presenteert een nieuwe reeks filmavonden in 2009
Super B Music Night
Zaterdag 11 juli
Zaal open 20:00,
aanvang voorstelling 20:30. Entree €4,00
Wie Hyde Park hoort noemen, of Altamont, die denkt vanzelfsprekend aan The Rolling Stones. En datzelfde geldt in niet mindere mate voor het Kurhaus. In 1964 gaven Mick, Keith, Charlie en Bill in die historische zaal hun allereerste concert op Nederlandse bodem, dat wel het kortste (“Tell me” / ”Carol”) uit hun wereldomspannende carrière van bijna een halve eeuw moet zijn. In de filmopnamen van dat optreden valt te zien dat Mick Jagger zich allerminst uit zijn humeur laat brengen – integendeel zelfs – terwijl de zaal voor zijn ogen door de jeugd van toen systematisch gesloopt wordt. Hoe anders is de reactie van een agent die er door een collega nog maar net van weerhouden kan worden het om zijn oren vliegende meubilair retour afzender te smijten.
Paul Acket kondigde dit inmiddels roemruchte concert destijds aan met als extra lokkertje een “voortreffelijk voorprogramma”. Deze organisator indachtig presenteert Super B de Kurhaus-registratie binnen de omlijsting van een uiterst gevarieerd en zeker voortreffelijk voor- en naprogramma, dat bovendien laat zien dat het er ook heel anders aan toe kan gaan. Komt dat zien hoe het publiek van “Voor de vuist weg” beschaafd meeklapt met Melanie en hoe The Hollies verantwoord amusement bieden aan wat de bovenbouw van een Lyceum lijkt. Verder zullen – om slechts enkele namen te noemen – Johnny Hallyday (zonder Eddie Constantine), Status Quo (met Phillip Groenendaal), Lulu, Sacha Distel (met vrouwelijk schoon) en de in een etablissement in de buurt van het Kurhaus ontdekte Tee-Set de revue passeren. Kortom een programma van louter hoogtepunten, met als toegift Claude Francois (†) die samen met Les Clodettes aantoont hoe van “Nederland beweegt” een erotisch programma zonder weerga gemaakt zou kunnen worden. En tot slot een afterparty met levende muziek!
Inleiding door Albert Wulffers. Na de voorstelling bandje’B’ met ‘l’Histoire du Pop’ en aansluitend:
JACKIE-O MOTHERFUCKER
Zaterdag 11 juli
Aanvang 24:00. Entree €5,00
JACKIE-O MOTHERFUCKER moeder aller freak/weird/psych/avant/postkraut bands.
De benamingen zijn inmiddels betekenisloos geworden, maar de verdamping ervan heeft de groep uit Portland niet geraakt, sterker nog, hun mix van zorgvuldig opgebouwde jams, Delta blues, Free jazz en traditionele folk laat sinds de oprichting in 1994 een hoge mate van ontwikkeling en verfijning zien.
Het op natuurlijke wijze verwerken van deze stijlelementen gecombineerd met een flinke scheut Amerikaanse outsiderspirit vindt zijn voorlopige hoogtepunt in de nieuwste release “Ballads Off The Revolution” en de bijbehorende Nederlandse première ervan bij stichting Ruimtevaart.
Het optreden van Jackie-O Motherfucker is medemogelijk gemaakt door HetDepARTement.net en het Haags Popcentrum in samenwerking met stichting Ruimtevaart.
Super B Klassiek
Zaterdag 13 juni
Zaal open 20:00,
aanvang voorstelling 20:30. Entree €4,00
Een met goud galon behangen portier, witgeschorte ouvreuses die dienbladen vol versnaperingen torsen en het gerammel met de BIO-bus. Bioscoopreclame door Cloeck & Moedigh, Polygoon Wereldnieuws, een tekenfilm, een “binnenkort in dit theater” trailer en als klap op de vuurpijl de hoofdfilm. Zo verliep in de jaren ‘50 en ‘60 een avondje bioscoop.
Op 13 juni recreëert Super B zo’n filmprogramma, waarin na de nodige hors-d’oeuvres als hoofdgerecht de speelfilm “Het meisje met de kattenogen” uit 1958 wordt opgediend.
Een rolprent waarin felgekleurde neonreclames aan- en uitflikkeren in sfeervol zwart-wit, waarin het heupwiegen niet van de lucht is en Gert Fröbe zijn partijtje mee blaast en een vader die op stap gaat zich zijn bezoek aan nachtclub “De Zilveren Zak” (what’s in a name?) nog lang zal heugen.
Alvorens de zaallichten bij Super B doven, zal filmmaker Robin Lutz in een korte causerie zijn licht laten schijnen over het Haagse bioscoopleven van weleer.
Zijn film “The rise and fall of Metropole”-over de roemruchte bioscoop met die naam- beleeft deze week zijn première in Pathé Buitenhof. Die première in de voormalige Cineac markeert het startschot voor een verbouwing die deze huidige afwerkplek voor fastfoodfilmconsumptie aan het Buitenhof om moet toveren in een driesterrenfilmpaleis voor cinefiele fijnproevers.
Te Gast bij Ruimtevaart / Super B:
Filmlab
Vrijdag 29 mei
Zaal open 20:00,
aanvang voorstelling 20:30. Entree €4,00
Alweer de tweede avond van Filmlab dit seizoen. Wat is Filmlab?
Veelal korte films: documentaire, speelfilm, experimenteel, abstract, recent werk, oud werk. Er is geen thema, de keuzes voor de films worden op basis van de zeer objectieve filmlab “indrukwekkend / miskend / onbekend” criteria gemaakt. Hier wordt nooit van afgeweken. Dat deze strenge selectiecriteria de avond niet hoeven te bederven, is bij vele al inmiddels bekend.
Volgens traditie wordt het programma vooraf niet bekend gemaakt. Voor diegenen die toch nieuwsgierig gemaakt willen worden kan een tipje van de sluier opgelicht worden; er is een onbekende klassieker aanwezig! Nieuwsgierig? Terecht!
Samenstelling / tekst voor deze Filmlab avond: Nico Bunnik, André Bijma en Frank Bruinsma
Howdy Doody
Zaterdag 16 mei
Zaal open 20:00,
aanvang voorstelling 20:30. Entree €4,00
In de zomer van 1905 openden in Pittsburgh de deuren van de allereerste nickelodeon ooit, zo genoemd vanwege de toegangsprijs van één stuiver. Nog geen vijf jaar later kende de VS al 8000 van dergelijke zaaltjes- met-200-1-stoelen (zulks om vergunningen te ontlopen) waar films werden vertoond onder muzikale begeleiding door een pianist. De grote trekker van het openingsprogramma in Pittsburgh was “The great train robbery” een film van Edwin S. Porter, die het vak had geleerd als cameraman in dienst van Thomas Alva Edison en die door sommigen wordt gezien als de uitvinder van de filmmontage. Meer eensgezindheid bestaat er over de opvatting dat zijn film met een einde dat zowel een begin zou kunnen zijn beschouwd kan worden als het prototype van het genre van de western. De film uit 1903 is het neusje van de zalm in een aan de western gewijd programma van Super B. Binnen het genre zagen in de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw nogal wat films het daglicht waarvan de openingsscènes een grotere belofte inhielden dan het vervolg van de film wist waar te maken. Super B selecteerde om die reden een potpourri van openingssequenties waarin de lasso’s lustig zwiepen en bespaart het publiek daarmee hoe het daarna verder gaat, dat alles onder het motto “vergeet de film, kijk naar de titels”. En omdat cowboys naast schieten eigenlijk niets liever doen dan zingen, zal in zogenoemde soundies een grote variëteit aan musicerende helden van het wilde westen de revue passeren om eenieder ervan te overtuigen dat de uitdrukking “ruwe bolster, blanke pit” zeer zeker niet op een fabeltje berust.
Levende muziek lijkt bij deze programmering niet te mogen ontbreken. En dat zal dan ook niet gebeuren. Frenk van Meeteren en Nout Grupstra zullen de avond live opluisteren met onvervalste country & western.
De mediterrane wereld
Zaterdag 18 april
Zaal open 20:00,
aanvang voorstelling 20:30. Entree €4,00
Volgens Toon Hermans is Zij “zo blaaauw, zo blauw”. Voor historici is Zij de bakermat van de Europese cultuur. Voor cinefielen biedt Zij gastvrijheid aan de filmfestivals van Cannes en Venetië en is Zij de locatie van cinematografische hoogstandjes als “ La terra trema”, “Plein soleil” en La Piscine”. Melina Mercouri en Adriano Celentano galmen over haar stranden en Zorba en BB zwepen de gemoederen op met folkloristische dan wel liederlijke dans. Voor toeristen is Zij de ideale bestemming voor een vakantie die hopelijk zonder “funèste” gevolgen weet te blijven. Wie Zij dan wel mag zijn? Dat spreekt voor zich: de Middellandse Zee.
Rond 1960 wurmt Super B zich naast een veel te grote koffer in een Fiatje en vertrekt naar het zuiden. Iedereen kijkt zijn ogen uit tijdens een autorit van Nice via Monte Carlo naar Venetië. Terwijl sommigen daarna door de Alpen huiswaarts trekken, besluiten anderen een begin te maken met de kolonisatie van Ibiza, maar zij die echt avontuurlijk ingesteld zijn, die wagen zich binnen de Balkan. In Zagreb wordt bij gehoofddoekte marktkoopvrouwen proviand in geslagen, want over de Bosporus lonkt Turkije. Na een historische excursie naar het Palestina uit het begin van de vorige eeuw wordt de tank volgegooid met Caltex om deel te gaan nemen aan het mondaine leven in Cairo. Vandaar door naar Marokko.
In een door gesluierde vrouwen bevolkte straat wordt een club gevonden waar een buikdanseres met vuur speelt. Helaas komt aan alles een einde, dus ook aan deze leerzame vakantie. Een vliegtuig van Maroc Air staat klaar. Straks terug in Nederland valt er nog heel wat te vertellen.
Cinéacualité
Zaterdag 21 maart
Zaal open 20:00,
aanvang voorstelling 20:30. Entree €4,00
Cineac herleeft; journaalbeelden die destijds de bioscoopzalen haalden.
Voordat er in iedere huiskamer een televisietoestel stond, waren we voor onze filmjournaals afhankelijk van wat er in de bioscopen gepresenteerd werd.
In Nederland werd het Polygoonjournaal opgericht in navolging van buitenlandse newsreels zoals Pathé in Frankrijk en Fox Movie Tones in Amerika.
Super B vertoont binnen en buitenlands nieuws van alle tijden, beelden die in ons geheugen gegrift staan, maar ook vergeten journaalbeelden komen voorbij.
Inleiding door Casper Postmaa, journalist en columnist, schrijft over Haagse aangelegenheden van vroeger en nu.
Zaterdag 28 februari
Zaal open 20:00,
aanvang voorstelling 20:30. Entree €4,00
Een avond over alles wat het leven zo de moeite waard maakt.
Filmbeelden van 1950 tot 1980, vakanties, feestjes, uitstapjes en een jubileum vastgelegd op celluloid.
Inleiding door Anselma Bueler, na de pauze een voordracht van Albert Wulffers.
Waar het gebruikelijk is dat de Super B filmavonden zijn samengesteld uit ‘officieel’ beeldmateriaal op 16 en 35 mm film is deze avond dit keer geheel gewijd aan de home-movie.
Amateurfilms opgenomen op normaal 8, een smalfilmformaat dat vooraf ging aan het latere zo succesvolle super 8.
Waarom we zo genieten van een film
Sommige beelden en indrukken uit ons leven zijn zo plechtig of juist dynamisch dat ze lijken op een scène uit een film. In een film zijn de handelingen van een persoon gestileerd en geïntensiveerd. Het gedrag van acteurs en actrices heeft altijd een bedoeling. Iemand zit nooit zomaar op de bank, loopt nooit zomaar te joggen, zoent nooit zomaar iemand. En al zou iemand zomaar iemand kussen, dan is dat volledig doorgesproken en volgens plan. Een beetje zoals we soms onszelf zien wanneer we terugkijken op wat we deden. Met terugwerkende kracht is het of we acteurs zijn in ons eigen leven. We geven achteraf betekenis aan ons leven. Op het moment zelf hebben we vaak het gevoel dat we maar wat doen. We hadden net zo goed anders kunnen handelen.
Daarom kunnen we zo genieten van een film. In een film hoef je even niet zelf te leven. De ander doet het voor je. De ander; een supergeconcentreerde versie van een persoon; een personage. Want zeg nou zelf, wat is leuker; zelf met het angstzweet in je nek iemand van je afschudden, voor de liefde vechten, of doodgaan, of het uitbesteden? Is het genot er minder om? Okay, ondanks je inlevingsvermogen blijf je een buitenstaander. Je beleeft het niet echt, en als de film is afgelopen moet je de draad van je eigen leven weer oppakken. Zonder je held ben je doelloos, je zit zomaar op de bank. Ga daarom nooit overdag naar de bioscoop. Het daglicht dat je daarna tegemoet treedt is bijna ondraaglijk. Wat te doen als je geen film kijkt? Ga genieten en vergeet dat de tijd doelloos aan je voorbij trekt. Zoek de aangename mix van focus en ontspanning in de gang van alledag.
Anselma Bueler, levenskunstenares, onderzoekt in haar voordracht de spanningsboog van alledag!.
FilmLab te gast bij Ruimtevaart
Zaterdag 14 februari
Zaal open 20:00,
aanvang voorstelling 20:30. Entree €4,00
Stichting Ruimtevaart heeft Nico Bunnik uitgenodigd om een filmavond te organiseren in hun filmtheater. Deze kans is gretig aangenomen. Onder de noemer van FilmLab wordt dit een opstart tot een nieuwe serie filmavonden volgens de bekende FilmLab formule. Veelal korte films: documentaire, speelfilm, experimenteel, abstract, recent en oud werk.
Er is geen thema, de keuzes voor de films worden op basis van de zeer objectieve filmlab “indrukwekkend / miskend / onbekend” criteria gemaakt. Hier wordt nooit van afgeweken. Dat deze strenge selectiecriteria de avond niet hoeven te bederven, zal middels deze avonden opnieuw bewezen moeten worden.
Volgens traditie wordt het programma vooraf niet bekend gemaakt. Voor diegenen die toch nieuwsgierig gemaakt willen worden kan een tipje van de sluier opgelicht worden; er is een wereldpremière aanwezig, er komt abstract spektakel, daar tegenover staat subtiel visueel genot, een onbekende klassieker en veel meer…
Nieuwsgierig? Terecht!!
Het programma wordt muzikaal omlijst door de bijzondere filmplatencollectie van DJ Technician.
Samenstelling / tekst voor deze FilmLab avond: Nico Bunnik.
Querschnitt
Zaterdag 24 januari
Zaal open 20:00,
aanvang voorstelling 20:30. Entree €4,00
Waar het opnamen van opera’s betreft, is het een bekend verschijnsel: naast een integrale versie bestaat er ook vaak onder de noemer ‘Querschnitt één enkele langspeelplaat met daarop uitsluitend de hoogtepunten. Dat iets dergelijks ook met films gebeurde, is wellicht minder gemeengoed, maar in de tijd toen nog niet ieder huishouden voorzien was van een videospeler werden bioscoopfilms gekortwiekt uitgebracht voor de 8mm-thuismarkt. Onder het voor dit tijdstip van het jaar toepasselijke motto uit het wedstrijdschaatsen “grote klappen, gauw thuis”, werden avondvullende speelfilms ingekort tot versies van 10 minuten tot 3 kwartier. Dat lot overkwam niet de minste regisseurs, want ook grootheden als Alfred Hitchcock en Martin Scorcese moesten daaraan geloven.
Binnen het tijdsbestek van één enkele bioscoopfilm presenteert Super B een veelvoud aan films, waarin actrices als Shirley Temple, Marilyn Monroe en Romy Schneider en acteurs als Bob Hope, Jean-Paul Belmondo en Robert de Niro zonder aanleiding met elkaar op de vuist gaan of zonder voorspel met elkaar de koets induiken.
Kortom, een avond die zo enerverend is dat Andy Warhol ervan zou gruwen.
Inleiding door Albert Wulffers. Na afloop bekende en onbekende filmmuziek uit de razendsnelle 78 toerenplaten collectie van Hubenet, de Krijger en Marijs.
Zaterdag 22 november
Zaal open 20:00, aanvang voorstelling 20:30. Entree €4,00
Touching Gloves / Round 2008
Een Ruimtevaart / Super B filmavond, tentoonstelling en performance project, Re-Event II
Sport, politiek en kunst
Samenstelling; Albert Wulffers / Barney de Krijger;
Inleiding door Albert Wulffers.
'The Greatest Fights of the Century'. boksdocumentaire met spectaculaire en adembenemende beelden van historische wedstrijden uit de jaren 30-40-50 waaronder het gevecht van de Amerikaanse democratie versus Nazi-Duitsland in 1938 : binnen 24 seconden slaat Joe Louis zijn tegenstander Max Schmeling knock-out.
Anton Martineau ‘schilderend-boksend-schilderend’ I
Een documentaire over Anton Martineau waarin hij in een prachtige dialoog vol humor een weergave geeft van de raakvlakken tussen zijn boksverleden en kunstenaarschap.
Re-Event performance
First Round Didi de Paris vs. Arthur Cravan & Ring Girl Judith
Houchine Bouchiba Story of Boxing & Art
Een documentaire over de boksende storyteller Houchine Bouchiba waarin hij al boksend zijn verhaal van kampioen bokser tot beeldend kunstenaar verteld.
Voetbal een S8 film van het WK Nederland – Argentinië 1978
Nederland boycotte vanwege de Hongaarse opstand de Olympische spelen in Melbourne, maar in 1978, nu exact 30 jaar geleden, ging het Nederlands elftal wel naar het wereldkampioenschap voetbal in Argentinië onder de knoet van Videla. Tegen deelname aan dat toernooi stak in Nederland een storm van protest op onder aanvoering van Freek de Jonge en Bram Vermeulen van Neerlands Hoop onder de leuze “Bloed aan de paal”
RE-EVENT II Tentoonstellingsruimte n9
acte de présence First Round
RE/EVENT are thematically programmed exhibitions and Super B film screenings. The diversity of the Super B archive collection of analogue film material is the initial preset source of inspiration.
Door de bekende performer/dichter uit Belgie
Didi de Paris vs. Arthur Cravan Assitentie Ring Girl Judith
“Arthur Cravan”, geboren als “Fabian Avenarius Lloyd” (Lausanne, 22 mei 1887 - voor het laatst gezien in Salina Cruz, Mexico in 1918, (waar hij waarschijnlijk verdronken is) was van beroep bokser, dichter, uitgever, oplichter etc. Cravan was de tweede zoon van Otho Holland Lloyd en Hélène Clara St. Clair. Hij groeide op in een zeer welvarend Engels gezin. De zuster van zijn vader was getrouwd met de dichter Oscar Wilde, zodat hij graag opgaf over ......Spoorlooos verdwenen met een bootje in de Golf van Mexico, vergelijkbaar met de verdwijning van de beeldende kunstenaar Bas Jan Ader die in 1975 vanuit (Cape Cod) verdwenen is op de Atlantische Oceaan.
Jan Hoet
foto: boksersportret
Anton Martineau ‘altijd bewegend’
DVD digitale video demonstratie (4.50min.)
Martineau (1926) was in zijn jeugd een talentvol amateurbokser en volgde bokstrainingen in Amsterdam en later tijdens zijn verblijf in Den Haag bij de Rijswijkse boksschool van Jan Nikolaas. Begrippen als; strategie, voetenwerk, discipline, inzicht, timing, coördinatie, ritme, techniek, ontwijken, aanvallen, reflex, training, incasseringsvermogen, ontwijken, stoppen, afweren, opvangen ,stoten, zijn allemaal van toepassing binnen zijn schilderkunst en vormen een.belangrijk aspect in zijn oeuvre .
Martineau, proud to be a self-taught painter, grew up in an environment in which nothing was taken for granted and he had to fight for everything.
Houchine Bouchiba a Story of Boxing & Art foto’s & werk Houchini Bouchiba was onverslaanbaar. Van ‘74 tot en met ‘79 was hij Tunesich bokskampioen, eerst als welter, later als middengewicht. Hij had fans die hem overal volgden en een in Tunesië populaire zanger wijde een liedje aan de jonge bokser. In 1979 besloot hij, na een verloren gevecht in Nederland, hier te blijven wonen. Hij stopte met boksen en ging als manusje van alles bij Ateliers ’63 werken. Een cultuurschok. Doeken met maar een streep erop? Moderne kunst had hij nog nooit gezien. Na een aantal jaren probeerde hij, stiekem bijna, zelf ook eens wat kunst te maken. Docent Jan Dibbets zag dat het goed was en werd zijn begeleider. Bouchiba exposeert sinds 1995 o.a. bij galerie de Praktijk. (‘De bokser schildert’ Peter van Brummelen -het Parool 06-03- 1995)
Met dank aan: Boksschool Houwaart Brouwersgracht 2c Den Haag (www.boksenhouwaart.nl)
Zaterdag 11 oktober
zaal open 20:00, aanvang voorstelling 20:30. Entree €4,00
Rampenplan
Een leerzame avond over wat er zoal mis kan gaan!
Inleiding door ‘Master of Disaster’ Albert Wulffers
De redactie van Super B heeft de archieven nagespeurd en daaruit weer een afwisselend programma samengesteld. We zien een bonte schakering van pech en tegenslag, kleine en grote rampen, realiteit en fictie.
En beste bezoeker, wat is er mooier dan veilig zittend in een luie stoel te kijken naar de pech en ellende van anderen?
U bent van harte uitgenodigd.
Stichting Ruimtevaart - Ground 3
FULL SCREEN
Beeldende kunst en film
Zaterdag 6 september 13:00 - 21:00 en zondag 7 september 13:00 -18:00
“Schildering op 3 muren” van Paul van der Zande in n9
““Unavailable” installatie van Lucas Lelieveld in n9, kleine zaal
““No -Land” van Patricia de Ruijter (www.mediakaal.nl) in de Projectruimte
...een ruimtelijke atmosferische installatie waarin je tijdelijk kan verblijven, met levensgrote lichtbeelden bewegend beeld, geluid, geur en stoom...
In deze installatie is de kunstenaar Paul Klaui die een atelier heeft bij
Stichting Ruimtevaart uitgenodigd om te participeren in de installatie met videobeeld en geluiden. Meer info over Paul Klaui
Patricia de Ruijter: “Vaak verlang ik om door te gaan naar een nieuw tijdperk of een andere ruimte. Een plek die nog niet zo ingevuld is. Geen land. No -Land.” De vraag die gesteld word aan de bezoeker is wat laat je achter voor de volgende bezoeker, in een land dat overnieuw begint?
Reset yourself: Op zaterdag 6 en zondag 7 September van 13:00 tot 14:00 begint No -Land met een meditatief uur. Iedereen is welkom!
“Aqua Boogie II” van Zeger Reyers, video
Palingen verwikkeld in een schimmige contorsionistische dans
Super B programma in de filmzaal
Zaterdag 6 en zondag 7 september
De twee programma's van een uur zullen strikt om 14:00 en 17:00 van start gaan.
Henk Hubenet van Super B heeft Nico Bunnik en Frank Bruinsma van Filmstad en het Super 8 Reversal Lab gevraagd samen uit een breed scala van films, met celluloid als uitgangspunt, van binnen en buitenlandse filmers een keuze te maken. Het is een onvolledige introductie in de experimentele film geworden; van puntjes tot realiteit, van zwart/wit tot kleur, van Haagsche school tot Belgische primitieven, van 1960 tot nu.
En zoals het evangelie van Super B voorschrijft kijkt u naar film op celluloid.
Te zien zijn o.a.:
Het filmprogramma zal worden ingeleid door Frank Bruinsma
Super B
Super B presenteert een nieuwe reeks filmavonden in 2008
Zaterdag 30 Augustus
zaal open 20:00, aanvang voorstelling 20:30. Entree €4,00
RE-EVENT
Re-Event, een serie van thematisch aan elkaar gerelateerde tentoonstellingen in n9 en Super B filmvertoningen.
Thalassa! Thalassa! De zee, de zee!
Samenstelling Barney de Krijger
Een filmisch-nautische ontdekkingsreis langs mensen, schepen, havens en verre streken.
Inleiding: Jan de Graaf, stedenbouwkundige, planoloog, docent Academie Bouwkunst Rotterdam, cartografie (zee & land)
We beginnen de avond met de adembenemende documentaire van Herman van der Horst, 't schot is te boord' (zw/w) over de haringvisserij op de Noordzee gemaakt in de jaren vijftig. Dynamische beelden van het leven aan boord van een kotter, windkracht 9, stoere mannen in oliepakken met zuidwesters die de elementen trotseren. Je proeft de natte zware shag en ruikt de zilte zeelucht bij het zien van deze stormachtige beelden.
In de pauze: CC oh! C performance - Satoshi Shiraishi
Vervolgens een documentaire (kleur) over de Rotterdamse Haven uit de jaren zestig. Een film met een futuristische uitstraling door zijn bijzondere kleuren, geluid en montage.
Prachtige beelden van sleepboten, vrachtschepen, oceaanstomers, en het leven en werk rondom de havens.
Verwacht: Rampenplan - Sport, politiek en kunst
Zaterdag 21 juni 5 juli
Zaal open 20:00,
aanvang voorstelling 20:30.
Toegang €4,00
Tjampoer adoek
‘Ons Indië’ in de jaren dertig van de vorige eeuw
Met lang niet gezien filmmateriaal en onbekende amateurfilms. Samenstelling Henk Hubenet
Naast de bekende historische beelden uit ‘ons Indië’ zijn er ook nog de privé- documenten. Opgenomen met een 16mm camera, die in die tijd beslist niet voor iedereen was weggelegd, geven deze home-movies ons een blik op een tijd die definitief achter ons ligt. We zien het huiselijk leven van de nederlanders aldaar, mooie oude auto's die het erf op en af rijden, feestjes met vrienden en familie. Prachtige landschappen, een uitstapje naar de Borobudur en een kijkje op een theeplantage.
Inleiding door professor Jan van der Dussen, historicus/ filosoof
Na afloop: muziek
Een nieuwe serie culturele evenementen
van de Haagse
kunststichting Maldoror, i.s.m. Stichting Ruimtevaart
Zaterdag 1 maart
(Verwarmde) zaal open 20:00, aanvang film 20:30. Entree €4,00
De schat(jes) van de Loosduinseweg
Samenstelling Henk Hubenet & Willem Marijs
Voor wie de vorige Super B avond heeft gemist, en natuurlijk ook voor diegene die er niet genoeg van kan krijgen, is er zaterdag 1 maart weer de gelegenheid veel vrouwelijk schoon van voor de plastische chirurgiewaan te bewonderen in de voorloper van de videoclip van de jaren 40- 45 van de vorige eeuw; de ‘Soundie’.
Deze originele 16mm filmpjes, zijn oorspronkelijk gemaakt voor de Mills Panoram, een film juke-box die in nachtclubs, bars en restaurants stond.
Bij hun keuze uit deze schat van het Super B archief hebben de programmeurs van deze avond ook aan het damespubliek gedacht, naast zoetgevooisde en schaars geklede zangeressen zullen romantische crooners en elegante dansers ten tonele gevoerd worden.
Na dit prachtige voorprogramma presenteert master of ceremonies, Willem Marijs met originele apparatuur uit 1968 en in samenwerking met multimedia kunstenaar Paul Klaui een authentieke en betoverende psychedelische lightshow.
Een totaal ervaring!
Het Shadowfestival brengt een brede verzameling van creatieve documentaires waarbij de originaliteit van de filmmaker centraal staat.
PROGRAMMA
Vrijdag 7 december:
[zaal open 20:00, aanvang 20:30. Entree €4,00]
“Technik des Glucks”
S. Kolbe & C. Wright (topfilm in 2004; winnaar hoofdprijs). UK / Duistand, 68 min.
“Beste Wishes Bernhard”
Johanna St. Michaels. Zweden 2004, 30 min.
Zaterdag 8 december:
[zaal open 20:00, aanvang 20:30. Entree €4,00]
“Videogramme einer Revolution”
H. Farocki & A. Ujica. Duitsland 1990, 107 min.
Een absoluut meesterwerk over de val van Ceaucescu in Roemenie
Zondag 9 december:
[zaal open 14:30, aanvang 15:00. Entree €4,00]
“World star”
N. von Kopp. Tsjechië / Duitsland, 52 min.
“De Oorlogen”
Oscar van Alphen. Ned, 30 min.
Nieuwe reconstructie van een uniek project van de geengageerde Nederlandse fotograaf O. v Alphen. Voornamelijk dia's, op een tekst van Georges Bataille